Kadınlar yirmili yaşlarına gelmeden önce bin kez ölmüşlerdir. Şu ya da bu yöne gitmişler ve engellenmişlerdir. Engellenmiş umutları ve düşleri de vardır. Aksini söyleyen hala uykudadır.
Sayfa 400Kitabı okudu
Meryem Ana! Ne kadar çok kadın, kadınların kendi gücünden korkuyor.
"Kim bilir nereye gideceksiniz? Kim bilir sizi bir daha görebilecek miyim? Size bir şey söylemek istiyordum, ama yalan söylemek istemiyorum. Büyük lafların insanı değilimdir. Ama biliyorsunuz, sizinle birlikte olduğum her andan zevk aldım. Bu sayede hem kendime hem de insanlara olan güvenim arttı. Artık insanları daha çok bana iyi gelip gelmediklerine bakarak değerlendiriyorum. Onlarla birlikte olduğumda kendimi daha iyi hissedip hissetmediğimi soruyorum kendime."
Sayfa 78Kitabı okuyor
İnsan birlikte bu kadar güzel vakit geçirmişse, veda anında bir iki çift güzel söz söylemelidir. Yetişkin insanların özgürce konuşamamaları ne garıp.
Sayfa 78Kitabı okuyor
"Çok mutluyum, haklısınız. Ama bu mutlulukla ne yapacağım? Yalnız başıma benim için biraz fazla bu.
Ben daha mütevazı mutluluklara alışkınım - çoğu zaman akşamları bir kitabım olur, bir arkadaşım, güzel bir mektubum, biraz da müziğim. Aslında bunlardır benim mutluluk diyebileceğim şeyler. Çoğaldıkları zaman onlarla ne yapacağımı bilemiyorum - başkalarıyla paylaşmak istiyorum. Tüm bunlar benim için çok büyük bir mutluluk."
Sayfa 77Kitabı okuyor
“Kalbimi parçala ki, Sınırsız Sevgi için yine bir oda yaratılabilsin.”
Sufiler Tanrı’dan kalplerini kırmasını dilerler
Genellikle kendimizi güvenecek kadar güçlü hissedene kadar beklemenin anlamı yoktur, çünkü o gün asla gelmeyecektir.
Güvenilmesi gereken tek şey, bir bitiş olduğunda başka bir başlangıcın da olacağıdır.
Bir hayat çok fazla kontrollü olduğu zaman, kontrol edilemeyecek kadar az hayat kalır.
Aradığınız her şeyin de sizi aramakta olduğu; öylece durursanız, sakince oturup beklerseniz onun sizi bulacağı söylenir.