Ülkecek insanlıktan çıkmış durumdayız. Kimimiz cinayet işleyerek, kimimiz olanlara sessiz kalarak.. Ne bizi bu hale getirdi ne oldu da çocuklarımıza, kadınlara, kadınlığımıza göz dikilir hale gelindi. Benimki de laf ne olacak? ne ahlak kaldı, ne saygı, ne merhamet. Kız çocuğum olsun hayallerime kadar öldürüldü bu toplumda. 3 yaşındaki minik bedenin sessiz çığlığı, patlayan kulak zarı, minicik bağırsakları öldürdü düzelmeye olan inancımı inancımızı. Biz unuttukça olanları örneğin Nihat Doğan’ın Özgecan için attığı Tweetleri unutup geçiyorsak ekran başına seyrediyorsak unutarak, hepimizden hesap sorulacaktır, hepimizin başına gelebilecektir bugün üzülüp yarın unuttuklarımız. Çok bişey değil yapmamız gereken hatırlamak, korumak, fısıldamadan konuşmak o bunu yaptı bunu yapabilir diyebilmek onun çocuğuna olmuş değil çocuklarımız tehlikede diyip daha yüksek sesle bağırmak, bir olmak yapmamız gereken. Ama toplumca uyuşturulduk, alıştırıldık. Kızların diri diri yakılmasını engelleyip el üstünde tutan bir peygamberin ümmetiyiz sözde Nerdeee ? Hani Müslümanlık hani sağduyu hani merhamet hani sünnet hani farz ? İnsanlıktan çıkmamızın yanında dinden de çıkmışız da haberimiz yokmuş. Yargıya, cezaya gelince diri diri yakılmadan bu yaratıklar, değil tecavüz eden, göz ucuyla bakan da dahil, benim içim soğumayacak. Yalvarırım soğutmayın içinizi hatırlayın hatırladıkça koruyun herkes birbirinin çocuğunu kızını karısını kendininmiş gibi koruyup kollasa keşke zor değil, mümkün. #çocukistismarınahayır #çocuğumadokunma