Yuvadaki nesneler, yüksüğün üzüntüsünü anladıklarını belirten bir şey söylemediler. Çünkü nesneler başkalarıyla empati kurmasını bilmezdi. Aslında insanlar da genelde empati kurmayı bilmezdi fakat biliyormuş gibi davranırlardı; bazen birbirlerine kibarlık olsun diye " seni anlıyorum "derlerdi ama anlamazlardı.
Sayfa 23Kitabı okudu
Ne olduğunuza başkaları karar vermesin, siz karar verin. Size başkalarının değer biçmesine izin vermeyin, kendi değerinizi kendiniz belirleyin. Gandi, "onurunuzu size vermedikçe kimse elinizden alamaz"demiş.
Başkalarının başınıza koyduğu şapka ile yetinmeyin. Kendi şapkanızı kendiniz seçin. Daha da iyisi, kendi başlığınızı kendiniz örün.
Sayfa 55Kitabı okudu
Çocuklarının farklılığından ötürü ağlayan anne babalar, Aslında kendilerini boşuna üzerler. İki farklıdan, hangisinin ötekinden farklı olduğunu kim söyleyebilir? Bazen de babalar çocukları solak olduğu için üzülür. Solak olmanın mı, yoksa sağlak olmanın mı daha iyi olduğunu bilen var mı? Galiba bilmeden üzülmek, insana özgü bir zihinsel tepkidir.
Sayfa 110Kitabı okudu
Bizim görevimiz kalemizi korumaktır. Ciğer konusunda zaaf göstermemeli, görevimizi göz ardı etmemeliyiz. Ciğeri beş para etmez farelere iki lokma ciğer için baş eğmemeliyiz.
Sayfa 123Kitabı okudu
Bazı masalların kahramanları olmaz.
Zaten her insan bir masalın içinde yaşamaz.
Ve hiçbir masalın sonu iyi bitmez aslında.
Çünkü masallar çocuklara anlatıldığından, büyükler sonlarını yeniden yazmışlardır.
Keşke yazmasalardı.
Keşke çocuklar görseydi karanlıkta gizlenen canavarları.
Ve gardlarını hiçbir zaman indirmeselerdi...
Bazı masalların kahramanları olmaz.
Zaten her insan bir masalın içinde yaşamaz.
Ve hiçbir masalın sonu iyi bitmez aslında.
Çünkü masallar çocuklara anlatıldığında,büyükler sonlarını yeniden yazmışlardır.
Keşke etmeselerdi.
Keşke çocuklar görselerdi o yaşta, karanlıkta gizlenen canavarları.