“Kimbilir çocukluğumuz nerededir? Arkasına saklandığımız ağaç, oynadığımız boş arsa, yıkandığımız taşlık, nerdedir?”
Çocukluğumuz hepimiz için önemlidir. Çünkü bize verilen ya da bir şekilde bizim üstlendiğimiz ilk rol neyse fark etmeden ömrümüzün sonuna kadar hep o rolü oynarız.
Sayfa 323Kitabı okudu
Kaldı işte.
Çayımız bardakta,
Çocukluğumuz sokaklarda,
Mutluluğumuz kursağımızda,
Sevdiklerimiz uzaklarda,
Gülüşlerimiz fotoğraflarda...
Birlikte geçirdiğimiz o mutlu saatler,
Ayrılma zamanı geldiğinde aceleci zamanı lanetlememiz,
Unuttun mu bütün bunları?
Okul arkadaşlığımız, safiyane çocukluğumuz?
Biz iki hünerli tanrı gibi aynı yastığa oturur,
Bir örnek üzerine aynı çiçeği işlerdik,
Aynı şarkıyı aynı tonda söylerdik;
Ellerimiz, seslerimiz, düşüncelerimiz
Bir bedende kaynaşmıştı sanki.
Birlikte büyüdük bir çift kiraz gibi;
Görünüşte ayrı ama ayrım yerinde birleşik...
Bir sap üzerinde biçimlenen iki şirin tane; İki ayrı bedende tek yürek;
Tıpkı soyluluk armasındaki birbirinin aynı resimler gibi,
İki kişinin tepesindeki tek bir taç gibiyiz sanki.
Yıllanmış sevgimizi parçalayıp yok mu edeceksin şimdi?
Sayfa 51Kitabı okudu
