çocukluğumuz üzerine kabus gibi çöken eski kuşaklar , bilinçli yıllarımızı da elimizden almayı başaramayacak ..
&
baskıya başkaldıran her zaman haklıdır ..
Gelişip dururken müstakil çocukluğumuz derme çatma yetişkinliğimizin ortasında! – ölümün kucağına sürükleniyoruz emekleyen düşüncelerle. Hatta en çok ölümden korkarken bile yaşamak diyoruz bu sürüklenmeye…
Çocukluğumuz üzerine kâbus gibi çöken eski kuşaklar, bilinçli yıllarımızı da elimizden almayı başaramayacak. Biz mutlu isek, mutlu olmayı istediğimiz ve bunun için çaba harcadığımız için mutluyuz.
Akşama kadar sokakta oynuyorduk. Yere düşen bir bisküviyi üfleyerek yiyebiliyorduk.
belki bir çoğunuz gibi ben de toprak yerdim, taşları şeker niyetine ağzımda dolandırır ve 8 yaşıma kadar gördüğüm her çiğnenmiş sakızı atardım ağzıma. :)) ya ben ne iğrenç bir çocukmuşum :DDKitabı okudu
Görünen o ki, çocukluğumuz sırasında dünyaya hayret etme yeteneğimizi kaybediyoruz. Önemli olan, sevgili Sofie, senin de hayatı olduğu gibi kabul eden insanlardan biri olmaman.