Öyle ya , burası cennet de değildi.
Her gönlümüzün arzu ettiği oluveremezdi.
Her bir doğum bana bu içinden çıkılamaz serüvenin nasıl hızla başladığını,
Telaşlı telaşlı koşuşturan insanların nasıl bir akibete koştuklarını,
Ben oldum demenin
Ben geldim demenin
Ben sevdim demenin
Ve dahi başında " ben " olan her hecenin sonunun nasıl kesildiğini göstermek için yeterdi...
İnsan, hayatı yalnızca anlatmakla yaşadım sanıyor ..
Dile dökmenin acıyı iliklerinde hissetmekle eşdeğer olduğunu varsayıyor.
Tecrübe edilmeyen her halin izâhı'nın da manasının da nakıs olduğunu unutuyor.
Ne söylüyor yine bu diyorsunuz belki,
Ne konuşuyor böyle ...
Bazen insan anlaşılmaktan çok Kendini yine kendine
Yine kendince anlatmak istiyor...