Bu sabah ağrıyla uyandım. Yine neyi neden yaptığımı sorgulayarak. Yine ona bir küsüp bir barışarak. Hayat düz bir yol değil, inişli çıkışlı. Dibi görmeyi bekledim ki çıkayım. Daha da mı derine iniyor bu? Ne zaman bitiyor düşüşüm? Durmadan yalan söylemekten sıkıldım, ben bile kayboluyorum yalanlarımda. Ama dürüst olamayacak kadar kötüyüm. Doğru olamayacak kadar yanlışlar yapıldı bana. Kendimi kaybedecek kadar sendeledim onun olmaya çalışırken. Kızgınım, en çok kendime. Sevilmediğimi anlayamadığım için bir türlü, çok kızgınım. Ne yaptıysam aslında ben kendime yaptığım için kızgınım. Başkalarına benzemeye çalıştığım için kızgınım. Kendimden vazgeçtiğim için. Ne kadar erken tükendim. Beni seven kimseye katlanamıyorum bu sıralar çünkü acıyarak bakıyorlar bana. Neden tükendin diyorlar. Bir arkadaşım vardı, onu ilk anlattıklarımdan. Geçecek demekten dilinde tüy bitti, şimdi yalnızca kızıyor bana. Gözlerinde ümit yok, eski halimi özlüyor. O ne yaptı bana? Ben ne yaptım kendime? Ne kadarı kimin suçu? Suç mu bu? Kaldırımda yürüyüşümü bile sorgulayar oldum. Kazağımı giysem kendime ayrı kızıyorum giymesem ayrı. Biliyorum kavgam kendimle. Beni benden başka kimse barıştıramaz benle. Şimdi ne yapsam olmaz. zamana ihtiyacım var. Bir sabah uyanacağım ve artık canım acımayacak.
Ömer öz
İmkansız sanırdım
Ztn çok yıkıldım
Saklandıysan onca yıl
Gel kendimden sıkıldım
Çok koştum yoruldum
Ben sende vuruldum
Anlatsanda asla
inanmazdım gerçek aşka
Madem bu bir oyun , benim de huyum uyum.Öyle mi gerçekten? Peki nedir bu ciddiyet ?Oyunlar , eğlenmek için varlar, seninki bir trajedi artık.Şansına izleyicisi de değilsin; üzülmekle yetinemezsin.Yaşamak zorundasın.Kendimden çok sıkıldım.Kendimden bıktım.Beni böyle biri yaparken bana hiç sormadılar.Şimdi yaptıklarımdan sorumlu tutuyorlar.
Sayfa 147 - Potkal Kitap YayınlarıKitabı okudu
Poyraz Karayel Albayım
Sen sıkılmadın mı benden albayım?
Ben çok sıkıldım kendimden.
Ben insanların beni görmek istediği
gibi yaşamak zorunda mıyım albayım?
Hep beni ÜZSÜNLER değil mi?
Hep beni ÜZSÜNLER ama ben hiç kimseyi
ÜZMEYEYİM.
Doğrudur evladım.
Sen ÜZÜLMEK için yaratılmışsın,
üzmek için değil...!