Bana güzel şeylerden bahset.
Sonra hırçın
bir çocuğa benzeyen
doğayı anlat
kuşları, çiçekleri
uzak dağ doruklarını
Bardaktan boşanırcasına
yağan yağmurları
ve genzini yakan
toprak kokusunu anlat
sonra suyun, arınanın
yabanıl sesleriyle
dereboylarındaki
kavakların hışırdayışını
Kur'ân-ı Kerîm'i okudukça o senin gören gözün, duyan kulağın olur, unutma.
Dağa taşa bakarsın, şu gördüğün çiçeklere, sokaktan geçen adamlara, her şeye, her şeye. Bu çiçek neler söylüyor, bu adam nereye gidiyor, bu taşı buraya niçin koymuşlar, hep anlarsın. Gece ile gündüz, uyku ile uyanıklık, hayatla ölüm birleşir. Dünyada niçin varsın, anlarsın. Okudukça açılırsın. Açılırsın ne demek? Ayakbağı olan şeylerden kurtulursun bir, bir. Gittikçe hafiflersin. Hafiflersin ne demek? Biri sana ağır bir söz söyler, biri sana ağır bir yük yükler, biri seni över de göklere çıkarır, biri sana mani olmak ister, biri seni çekip götürmeye çalışır, biri önüne engeller yığar, bir başkası para yığar, biri der ki aç kalırsın, biri der ki yapamazsın, biri der ki olmaz, imkânsız.
............
Bütün bunları aşarsın, anlıyor musun?
Sayfa 42
. 1999'da Bingöl, Ilıca da teröristlerce
öğretmenleri öldürülen ve bu nedenle
okulu kapanan üç öğrenci, 25 km
ötedeki köylerinden Sütlüce'deki yeni
okullarına dönmeye çalışırken yolda
Sayfa 5 - Artshop, İstanbul, 2009Kitabı okudu
Modern zamanlara ait bir takıntı olsa gerek ‘sürekli mutlu olma hali.’
Biraz da sosyal medyanın hayatımıza armağanı, bakiyesi…
Oysa sürekli mutluluk diye bir şey yok…
Mutlu anlar var, mutluluk veren anılar…
İşte hepsi o kadar…
Sürekli mutluluk, sürekli başarı, bitmeyen sağlık, tükenmeyen varlık modern çağ insanın arzusu…
Bu tuhaf koşullanma altında şükretmeyi unuttuk…
Sahip olduklarımızla mutlu olamaz olduk…
Durun, yavaşlayın, yavaşlatın hayatı…
Bir şarkı çalsın içinizde, boş bir zaman yaratın arşınlayın sokakları…
İnsanlara, kuşlara, çiçeklere, kedilere gülümseyin…
Derin derin çekin içinize serin havayı…
Çünkü hiçbiri bir daha olmayacak…
Yaşanılan anda mutlu olmasını bilmekte – başarabilmekte tüm soruların cevabı…
Kim bilir belki de bir an sonra ne o çiçek, ne sarman kedi, kim bilir belki de sen – ben – hiç birimiz var olmayacak…
Olmayacağız..
Durun, yavaşlayın, yavaşlatın hayatı…
---alıntı---
#hayırlıgeceler
Söyle bana hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir karadelikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
