Dünyanın bütün zamanları,
İçkin alana tutsaklanmış,
Korkularsa ilerinin şimdi!
Ah! Bilinse, en çıplak yazımla
tırmanmak isterdim
bölgenin özgün ağacına.
Az ışıkları yaşamın kabulümüzdür.
Kururken damarlarımızın son solukları,
kalabalıktan arta kalan biricik ay ışığını
katmalı öyleyse görülmez akışına yaşamlarımızın!