HER GÜN YAŞAMAK
Işıklı günlerinde düşün
memleketini, dostlarını, sevgilini.
Onlarda kal, dinlen,
bırak kendinden bir şeyler.
Bir mağlup akşamın mahzunluğu
silinsin gözlerinden ...
Sayfa 94 - Kirmizi
...............................................................Yaşamak sadece sevmektir, inan bana.
Sevmeyenler dünyamızda yaşamıyor.
Yaşamak suda, toprakta, insanlarda görünerek;
bir zeytin ağacı gibi.
Bir zeytin ağacı gibi, ne güzel
denize yakın olacaksın,
uzayan dallarında, yapraklarında ışık
ta derinlerde köklerin.
Bir zeytin ağacı gibi, bin yıl severek
yaşamak her gün...(Arif Damar)
Damar derinlerde
Yüreğimiz var, var ama yüreğimizi dayayacak bir yer yok.(İşte o yer oluyordu kendisini tanıyanlara O.)
Sayfa 30Kitabı okudu
Damar derinlerde
İnsan, biraz da bir eklentidir sonsuza. Sonsuz da ola ki insan var diye başsız olmakta, bilinememektedir sonu.(İnsanın gizemli gücü bu.) Bütün anlamlar insanda birikmiştir: başlangıçta, insan yüklendi çünkü sorumluluğu. Büyüklüğü, sorumluluğu yüklenişinden geliyor insanın. Yoksa etimizin, kemiğimizin ne değeri var? Ekmeği aşan büyüklük burda işte
Sayfa 29Kitabı okudu
HER GÜN YAŞAMAK
Işıklı günlerinde düşün,
memleketini, dostlarını, sevgilini,
Onlarla kal, dinlen
bırak kendinden bir şeyler,
Bir mağlup akşamın mahzunluğu
silinsin gözlerinden...
Damar derinlerde
İnsanın bazen kendini yalnız duyumsaması, bu yalnızlığından korkması, kendi kendine üşümesin olur ya; işte o zaman, yanına gitmesini, varıp görmesini dilediği biri olur ya, o biri O olurdu: ulu ağaç gibi...
Sayfa 30
Damar derinlerde
İnsan biraz da bir eklentidir sonsuza. Sonsuz da, ola ki, insan var diye, başsız olmakta, bilinememektedir sonu. İnsanın gizemli gücü bu. Bütün anlamlar insanda birikmiştir: başlangıçta insan yüklendi çünkü: sorumluluğu. Büyüklüğü sorumluluğu yüklenişinden geliyor insanın: yoksa, etimizin, kemiğimizin ne değeri var?
Sayfa 29Kitabı okudu
Damar derinlerde
İnsanın, bazen, kendini yalnız duyumsaması, bu yalnızlığından korkması, kendi kendine üşümesi olur ya; işte o zaman, yanına gitmesini, varıp görmesini dilediği biri olur ya; o biri O olurdu: ulu ağaç gibi.
Sayfa 30Kitabı okudu