Anası tek başına söyledi:
- “Ölüm o kadar güç değildir. Unutulmak yamandır.”
Babası fısıldadı:
- “Asıl ölüm unutulmaktır.”
Sayfa 42 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
"Asıl ölüm unutulmaktır."
Sayfa 42Kitabı okudu
Masalda da gerçekte de kalbi olmayan tüm kızların adı Gökçen'dir...
Görülmeyen son ne olabilir ki? Bütün sonlar kara toprak değil miydi?
-''Ölüm o kadar güç değildir. Unutulmak yamandır.''
Babası fısıldadı:
-''Asıl ölüm unutulmaktır.''
Amcası ilave etti:
-''Unutmak da ölmektir.''
İsa Beğ devam etti:
-''Hayat birkaç hatıradır.''
Bala Hatun bitirdi:
-''Hayat ölümün başlangıcıdır.''
Sayfa 42 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Gönül, kader adında,
Bir tuzağa atılmış,
Gönül birçok duygudan,
Ve oddan yaratılmış.
Yasa neymiş, anlamaz;
Tasa çeker, inlemez,
Gönül ferman dinlemez,
Çünkü aşka satılmış.
Gönül için acı ne?
Her söz gider gücüne,
Gönüllerin içine,
Biraz ağu katılmış…
Sayfa 193 - İrfan YayıneviKitabı okudu
Gönül, kader adında bir tuzağa atılmış.
Gönül bir çok duygudan ve oddan yaratılmış.
Yasa neymiş, anlamaz; tasa çeker, inlemez.
Gönül ferman dinlemez, çünkü aşka satılmış.
Asıl ölüm unutmaktır.
Unutmak da ölmektir.
Sayfa 42
Aklı başında bir insan, aklını kaçırmış bir toplumda herhalde deli görünecektir.
Sayfa 106Kitabı okudu
Boru değil, Türkmen kızıydı.
Sayfa 30Kitabı okudu
"Oğul! Siz Osmanlılar da Karamanlılar gibi insanın yüreğindeki nesneye mi karışırsınız? Müslüman olup olmadığımı niye soruyorsun? Türk olduğum yetmiyor mu?"
Sayfa 153 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
-"Neden Deli Kurt diyorsun?"
-"Ben demiyorum,köylü diyor ama,hani yakışmıyor da değil..."