Bir pencere kenarı...
Kim bilir kaç parmak izi tutar
bağrında?
Aklına düşer seyre dalıp gittiğin
ne varsa
Yaşama yakın, ölümden uzak
Zaman adlı odada ...
İnsan Hayatı boyunca Zaman harcadığı uğruna gülmekten vazgeçtiği ve İnsanlıktan uzaklaştırılmış olarak girdiği her kavgayı küçük düşürecek, basite indirgeyecek birine kendi yaşadığı talihsizliği nasıl öylece anlatabilirki , anlatsa bile , basit bir söz bile bütün yaşadığına cvp olurmu , ki bazı şeyler hiç konuşulmadan anlamı oluyor, konusuldukca hicleşmemeli,
Uzun uzadıya ruhumdaki bu yaralardan söz ettim, fakat konuşmam uzadıkça onuda telaşı artıyordu, sonunda ümitsiz , ve dağınık bir kaç kere " Allah'ım, sen bilirsin dedi elerini oğşturdu
Sorumluluğunun başkaları tarafından üstlenilmesinin sağladığı rahat ve güvenliğe rağmen insan, çevresinin egemenliği altına girmek istemez. Çünkü korku ve suçluluk duyguları bu durumda da ortaya çıkar. Rank bu duyguyu "ölüm korkusu" olarak adlandırmıştır.
Ülkeme ve insanlarına kızmaya başladım: Kimsenin doğru dürüst okuduğu yoktu. Doğru dürüst hissetmeyi bile beceremiyorlardı. Bu yüzden insan, duyduğu şeyleri söyleyen insanların kültürüne güvenemiyordu.”