Frances Hodgson Burnett - Gizli Bahçe
Ayyy bu nasıl güzel bir kitap böyle! Küçük Mary'nin yürek burkan ama aynı zamanda insanı sevindiren güzel hikayesi.
Adını çok sık duymaya başlamıştım. İyi ki almışım ve okumuşum.
Mary bir salgın sonucu kimsesiz kalıyor ve bu nedenle İngiltere'de yaşayan eniştesinin yanına gönderiliyor. Aksi, huysuz, bakımsız, kimseyi sevmeyen Mary çok güzel bir dönüşüm sağlıyor. Eniştesinin evinde ona yardımcı olan Martha sayesinde sevgiyi buluyor. Sevilmeyi hissediyor. Önceden çocukluk nedir bilmeyen Mary olması gerektiği gibi çocuk oluyor. Gelişiyor, düzeliyor. Peşine düştüğü gizli bahçe ve edindiği arkadaşlık onun yaralarını sarıp iyileşmesine neden oluyor. Bu süreç çok güzel bir süreçti. Onun hikayesini dinlemek, şahit olmak beni mutlu etti diyebilirim. Mary farkında olmadan kendini değil etrafında bulunan insanları da iyileştiriyor.
Yazar bence çok güzel bir konuyu ele almış. Yetim, sevgisiz olan çocukların iç dünyasına inmemizi, onların hissettiklerini görmemizi sağlayan şahane bir konu olduğunu düşünüyorum.
Çocuk çocuktur neticede ve sevgiye, sevilmeye, oyun oynamaya ihtiyacı vardır.
Ve dipnot olarak şunu söylemem gerektiğini hissediyorum: Toprakla uğraşmak, çiçekler bakmak, sevgiyle onları beslemek büyük küçük demeden herkese en iyi motivasyonu ve iyileşmek için en iyi desteği sunuyor. Denendi, onaylandı.
Herkese iyi okumalar!
Siyah Lale kitabını okumuştum ve iki kitapta da aynı şeyi yaşadım. Öncelikle kitap çok akıcı başladı. İlk 100 sayfayı bir çırpıda okudum. Hoşuma giden şeyleri sıralayacak olursam:
- 
Alexandre Dumas' ın kendisi olması hikayede
- Çok ilginç bir korku hikayesi ile başlaması
- Birden farklı meslekteki insanların ruhani-
