Denge
Sizin alınız al inandım.
Sizin morunuz mor inandım.
Tanrınız büyük amenna
Şiiriniz adamakıllı şiir
Dumanı da caba.
Bütün ağaçlarla uyuşmuşum
Kalabalık ha olmuş ha olmamış
Min stranek çêkir bi denge xwe,
Min pêşkeş kir bi saz û awaza xwe,
Êvar borî dekevê ronahiya min
"sürekli bir mutluluk arayışındayız. her an her dakika mutlu olmayı beklemek hiç mantıklı değil. neşeyi ancak üzüntüyü öğrendiğinde anlarsın.en yüksek doruklarda gezinen bizler, bazen en derin kuyulara da düşebiliriz.bir denge var.güzelliği de burda"
Anne with an E
"Denge madde lehine bozulunca insanın nefsi, mana lehine bozulunca da ruhu öne çıkıyor, biri diğerini bastırıyor Can Yunus!"
İnsan ,bedeninin dışına çıkıp kendine bakabilmeliydi. Nasıl göründüğünü, nasıl davrandığını, nasıl düşündüğünü anlayabilseydi, karşındakinin üzerinde yarattığı etkiyi analiz edebilseydi, belki o zaman dengede durabilirdi.
Denge, etrafımızda olan her şeye rağmen olmamız gereken kişi unutmamak değil miydi? Anlamak gerekirdi: Kendini anlattığın gibi değil karşındakinin yorumladığı gibiydi onun zihnindeki izin…
Ben artık insanları anlamaya çalışmaktan, alttan almaya çalışmaktan, akışına bırakmaktan da fazlasıyla yoruldum. Lütfen biraz denge lütfen.
Zekat
Mali bir yükümlülük olan zekât, kişinin dünya malına karşı dengeli bir duruş içinde olmasını sağlar. Toplumsal boyutları açısından değerlendirildiğinde, kardeşlik ve paylaşma duygularını geliştirir. Zekâtını veren zengin, servetini mü’min kardeşiyle paylaşmanın hazzını, güzelliğini yaşar. Bilir ki verdiği zekât hem bu dünyada arınması hem de ahirette ecir kazanması için Hz. Peygamberin deyişiyle “delil” olacaktır (İbn Mâce, Tahâret, 5). Yine Sevgili Peygamberimizin müjdelediğine göre, “Sadaka/zekât vermek, suyun ateşi söndürdüğü gibi hataları yok eder.” (Tirmizî, Cum’a, 79). İhtiyaç sahiplerinin bu paydan yararlandıkları sırada yaşadıkları sevinç ve memnuniyet, verenin gönlünde huzura ve genişliğe dönüşür. Böylece zekâtın tam olarak verildiği yerlerde denge ve sükûnet egemen olur. Yoksul, zengin kardeşinin malına kem gözle bakmak şöyle dursun, kendisi de yararlandığı için o malı kendi gözü, kendi malı gibi korur, kollar. Böyle bir ortamda, hırsızlık, kapkaç ve gasp gibi mali suçlar azalır, zamanla yok olur.
Hadi biraz felsefe konuşalım. “Kendini bilmek”ten bahsedelim.
Öncelikle biraz alt bilgi vermek istiyorum. Ortadoğu medrese geleneğinde bazı ilimler alet ilmi olarak adlandırılır. Mesela mantık alet ilmidir. Çünkü ancak sağlam bir mantık alt yapısıyla diğer ilimler sağlıklı şekilde öğrenilebilir. Şimdi gelelim tekrar “kendi” ya da “kendilik”
Dostum, dostum güzel dostum
Bu ne beter çizgidir bu
Bu ne çıldırtan denge
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe
Hasan Hüseyin Korkmazgil
Ruh bedenden kilometrelerce öteye gidebilmesine rağmen
Beden ağır kalarak dengeyi sağlamakla ustalığını sergiliyordu
Her şeyde bir denge ve ahenk olması düzeni koruyan mekanizmanın kendisiydi
Lakin;ruhun özgürleştirildiği anlar da yok değildi
Olmak istediği yerde bir saniyeliğine bile kalması
Kendisine verilen bir ödüldü aslında
Hatta bu eylemi sorunsuz sergilemenin mükafatıyla sahip olduğu bedene tekrar dönmesi de mucizenin apaçık var olduğunu gösteren bir delildi
Aklın ve ruhunla burada ol!
Her zaman olmuyormuş işte anlıyoruz
Bazen yaşayarak bazense yaşatarak
Ruhun neredeyse sen de oradasındır aslında..
İnsanı bir et yığını olmaktan kurtaran sistemlerin en güzelinin ilk çivisini bir nefes serüveni başlattı
Kudret sahibinin verdiği ülfet değerlerin en üstünüydü
Her bir hücreye verilen kopya ile mananın sırrı şifrelendi
Yaşama sadece mantık ile değil gizli manalarla bakma öğretildi
Hakkı verilmeye çalışılsa da en mahrem güzellikler zamanla hasletlerini yitirmeye başladı
Özlem duydukça da bedendeki çürüme ve tahribat onarılmamak üzere
Ta ki sevgiliye kavuşma anına kadar devam edecekti...
4/9/2023
Pınar PEKĞÖZ
Geç kaldığımız bir zamanda bunu tam olarak anlayacağız
İnsanlık bence canlılar arasında gerisin geri gitmeyi becerebilen tek tür. İmkan ve teknoloji bu kadar gelişsin ama insan hala yaşadığı şu tek alanı -en azından şimdilik böyle olduğunu biliyoruz ki bunun bir önemi yok- böylesine bozmaktan çekinmesin. Yahu hayvanlar bile -ne yazık ki 'bile' demek zorundayım- bu konuda insanlardan daha önde. En azından yaşadıkları alanları, ekolojik sisteme zarar vermeden bir denge ile sürdürebiliyorlar. Aslında aşağı gördüğümüz türlerden maalesef 21. Yüzyılda daha ilkel bir durumdayız.
'Yaşayanlar bir gün ölür'
elbette
ağaçlarla
balıklarla
kuşlarla ben
âmenna
'ağlayanlar bir gün güler'
open.spotify.com/track/4I1JXqEZF...
Bazen güçlü bazen kırılgan
Yorgun düştüm denge bulmaktan
En son cümleye hapsolmaktan
Başka bir yol var
Denge
Siz ne derseniz deyiniz
Benim bir gizli bildiğim var,
Sizin alınız al inandım,
Sizin morunuz mor inandım,
Ben tam dünyaya göre,
Ben tam kendime göre,
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız.
İnancımı yitirdiğimde gök yeniden aydınlanıyor, her şeyin mümkün olduğunu düşündüğümde, ufuk feci bir fırtına gelecekmiş gibi kararıyordu. Işıktan kurşun ağırlığına, kurşun ağırlığından ışığa gidip geliyordum. Tam bir dengesizlik içindeydim; ya da belki de asıl denge buydu.