Sistemleşmiş, şahane bir felsefi düşünce.
Bir varlık nedir?.. Bir takım yönelimlerin toplamı... Ben bir yönelimden başka bir şey olabilir miyim? Hayır, bende bir sona doğru yol alıyorum. Ya türler?.. Türler de kendilerine özgü ortak bir sonuç olan yönelimlerden başka bir şey değillerdir? Ya hayat?.. Birbiri ardınca gelen etkiler ve tepkiler.. Yaşarken bütün kütlemle etkilenip tepkiler veriyorum... Öldüğümde de moleküllerimle etkilenip tepkiler vereceğim... Yani hiç ölmeyecek miyim? Hayır, şüphesiz ki bu anlamda ne ben ölüyorum, ne de herhangi bir şey... Doğmak, yaşamak ve ölmek, şekil değiştirmekten başka bir şey değildir...
Her şeyin başlangıcı olan canlı ve duyarlı moleküle varıncaya kadar doğa da acı çekmeyen ve zevk almayan hiç bir şey yoktur.
Başrahibe yoklukta napsın kadın:d
"Ne de beyaz ve tatlı teni var! Bu ne güzel endam böyle! Bu ne güzel boyun! Ya şu ensesinde toplanan saçlara bakın! Ah! Aziz Agustine kardeş... Ne deli şeysin sen! Ne var ki utanacak?
Sayfa 109Kitabı okudu
o ise bu duyguları tanımazdı, doğru bir adamdı, ama duyarlı değildi; bu adam erdemi, zevkine ermeden yerine getiren mutsuzlardandı; bunlar iyilik yaparlarsa, tıpkı akıl yürütmeleri gibi, sırf her şeyin düzenli olmasını istediklerinden yaparlar.
Sayfa 79Kitabı okudu
Siz manastır hayatını seviyorsunuz. Ben nefret ediyorum. Siz, içinde bulunduğunuz bu hayatı hoş gören bir ilham duymuşsunuz içinizde; ben ise bundan yoksunum. Siz dışarıdaki hayatta mahvolursunuz. Sizin için iyilik buradadır. Ben ise kalırsam burada mahvolacağım. Bu yüzden, dışarıdaki hayata kavuşmak için can atıyorum. Asla iyi bir rahibe olamam.
Sayfa 60Kitabı okudu
artık siz nasıl yorumlarsanız
Sayın Marki, işte hayatımın en mutlu ya da en mutsuz dönemi, artık siz nasıl yorumlarsanız.
tarikatlar :d
Hiç deneyimi olmayan genç bir insanın bu uğursuz yöntemlere karşı koyabileceğini sanmıyorum. Yaşam uçurumlarla dolu, ama onlara sürüklenmenin bu kadar kolay olabileceğini hiç düşünmemiştim.
Sayfa 7Kitabı okudu
. Gördüm ki hiç istemeden, her satırda kendimi gerçekte olduğum kadar mutsuz, fakat olduğumdan fazla sevimli göstermişim. Acaba bu, insanların güzelliğimize, felaketlerimizden daha fazla ilgi gösterdiklerini düşünmemizden ve yüreklerine dokunabileceğimizden, daha kolay başlarını döndürebileceğimize inandığımızdan mı?
Sayfa 178Kitabı okudu
…zira kalbin akla gönderdiği bu sağaltıcı buharlar zaman zaman dağılır, işte o zaman insan içinde bulunduğu mutsuzluğu bütün derinliğiyle görür; kendinden nefret eder, başkalarından nefret eder; ağlar, inler, feryat eder, umutsuzluğun yaklaştığını duyar; o vakit bu hale düşenlerden bazıları başlarımdaki büyüğe koşar, dizlerine kapanıp ondan teselli umar, bazıları da ya hücrelerinde, ya mihrapların önünde secdeye varıp Tanrı'dan yardım diler, bazıları üstünü başını yırtar, saçını yolar; bazıları derin bir kuyu, yüksek bir pencere yahut kalın bir ip arar ve çoğu kez bulur; daha başkaları uzun zaman nefislerine eza ettikten sonra adeta aptallaşır ve öylece sürünüp giderler, zayıf ve hassas bünyeli olanlar bitkinlikten eriyip gider, öyleleri de vardır ki, kafaları alt üst olur, hayalgüçleri bulanır ve yabanileşir. Bunların içinde en mutluları aynı umutları tekrar tekrar besleyen ve neredeyse mezara kadar bunlarla avunabilenlerdir; hayatları aldanışla umut arasında gidip gelmekle geçer.
Sayfa 166Kitabı okudu
Doğal eğilimlere karşı konulduğu zaman, bu baskı bu eğilimleri ölçüsüz, şiddetli, çığırından çıkmış duygular haline getirir; bir çeşit deliliktir bu.
Sayfa 165Kitabı okudu