6 Aylık yiğenimin önüne bir çok malzeme koyduk. Hepsi bir iş alanını temsil ediyordu acaba hangisine gidecek ilerde ki işi ne olacak gibi eğlence olsun diye bir şey yaptık. Odamdan getirdiğim Ümit Yaşar Oğuzcanın 'Şiir Denizi 1' kitabını kendisine uzak olmasına rağmen ve kitaptan gözünü alamayarak ona uzandı. O kadar şey varken ona uzanmasına herkes şaşırdı. Fakat ben şaşırmadım çünkü benim yiğenim :)
Otuzbeşime bastım geçen hafta...
İlk Yarı bitti: Hayat : 1 ... Ben : 0 ...
Ama belliydi böyle olacağı... Nicedir başlamıştı belirtiler : Yolda çocuklar "Amca şu topu atıversene" seslendiklerinde kuşkulanmışdım ilkin... Sonra saçlarımdaki beyaz teller tescilledi yarı yolun ufukda göründüğünü...
Baktım lise fotoğrafları sararmış, sınıf
Muzaffer Akar o. O dediğim, sadece bir işaret etme hali değil elbette, insanlıktan bahsediyorum. Bir duruş ki, her türlü bencillikten uzak kalmayı başarabilmiş. Felsefesi var elbette hayatı içinden gördüğü ama bu onu kısırdöngüye hapsedip heba etmez asla. Beğendiği zaman bir incelemeyi, bu incelemeyi yapan kimdir, diye düşünmez
- bu şiir ikinci dünya savaşı içinde
kahredilen bütün dünya duvarları
için yazılmıştır.-
ben bir duvarım hiç güneş görmedim
sen hiç güneş görmemiş bir başka duvar
yüzümüz benek benek tahta kurusundan
ve sinemiz baştan başa ak üstünde karalar
- kelepçeden
Bu gece sabaha karşı
01:25’te Deniz’i,
02:25’te Yusuf’u,
03:00’te Hüseyin’i çıkardılar sehpaya..
Darağacında üç fidan..
Sonra Deniz, Yusuf, Hüseyin koyduk çocuklarımızın adını..
#DenizGezmis #6Mayıs1972
#133258513
BİR BURADA BİR ORADA
Annemden haber geldi.Amerika'dan misafirimiz geliyor sen de gel birlikte vakit geçiririz değişiklik olur dedi.Hadi gidelim dedik. Biz Burada oturuyoruz gideceğimiz yer Ora , bir saatlik uçak yolculuğuyla gidiliyor.
Gideyim iyi olur ,yok gitmiyeyim bir sürü masraf ,of ne yapsam derken