Öylesine yapayalnızdım ki yeleğimin cebindeki saatin tik taklarını duyuyordum.
Sayfa 35Kitabı okudu
denizi izledim; ama deniz hep aynıydı ,mavi ve boş
Sayfa 2Kitabı okudu
Yeni Bir Dünya görmüştüm, dörtnala bir kovalamaca içinde hızlıca birbirine karışan görüntüler içmiştim.
Sayfa 2Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kişinin kendi yaşamıyla, kendi sorumluluklarıyla karşı karşıya kaldığı yerde... bir yerlerde bitmek zorunda...
Sayfa 11Kitabı okudu
belki de insan her şeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla.
Sayfa 9Kitabı okudu
Hiçbir şeyi olmayan insanın, birazcık bir şey bile işine yarar!
Sayfa 29Kitabı okudu
Çevremdeki korkunç hiçliğin beni boğmaması için, kendimi siyah ve beyaza bölmeyi en azından denemek durumunda kaldım.
Sayfa 53Kitabı okudu
Ama yeryüzünde kimin, hiçliğin kölesi olan benim kadar yararsız ve kullanılmayan zamanı vardı ki, kim bu kadar hırs ve sabırla doluydu ?
Sayfa 50Kitabı okudu
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler ,bekler ,bekler ,şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz . İnsan yalnız kalır. Yalnız , yalnız .
Sayfa 42Kitabı okudu
suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan , kendisini dış dünyaya bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiçbir zaman yukarı çekilmeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi hatta.
Sayfa 41Kitabı okudu
Bize hiçbir şey yapmadılar, bizi tümüyle hiçliğin içine yerleştirdiler ,çünkü bilindiği gibi yeryüzünde hiçbir şey insan ruhuna hiçlik kadar baskı yapmaz.
Sayfa 41Kitabı okudu
Czentovic, duraksadı, duraksadı ve sonunda ağır ağır oturdu ; böylece o ânâ dek bize tepeden bakan Czentovic , bizimle aynı düzeye inmiş oldu. En azından somut olarak bizimle aynı düzlemde bulunmaya zorunlu kılmıştık onu .
Sayfa 32Kitabı okudu
bir satranç şampiyonunun dikkatini çekmek için, insanın kendisinin satranç oynamasından daha etkili ne olabilirdi ki?
Sayfa 23Kitabı okudu
Sabit fikirli ,kafasını tek bir düşünceye takmış her türlü insan ,yaşamım boyunca beni çekmiştir, çünkü bir insan kendini ne kadar sınırlarsa, öte yandan sonsuza o kadar yakın olur; işte böyle görünüşte dünyadan kopuk yaşayanlar, özel yapıları içinde karınca gibi, dünyanın tuhaf ve eşi benzeri olmayan bir maketini kurarlar.
Sayfa 20Kitabı okudu
Nihayet yıprandı ,soldu ,delik deşik oldu ve kayboldu, tıpkı anıların solup kaybolduğu gibi...
Sayfa 27Kitabı okudu
