Kimse 10 saniye mesaj atamayacak kadar yogun, 5 dakika görüşemeyecek kadar mesgul, güzel bir söz söyleyemeyecek kadar katı değildir. İlgisizlik ve sevgisizliğin bahanesi olmaz.
Sevgili, can özüm okurlar;
2004 yılından bu yana Ak iktidarı ile yönetilen Afyonkarahisar, 20 yıllık gericiliği geride bırakmıştır.
Bu mutluluk hepimizin, çünkü Ak’ın kurulduğu bu topraklar artık ona hizmet etmeyecektir.
Kurtuluşun kazanıldığı, taarruzun başladığı topraklara tekrar hayırlı olsun.
İnsanın sevdiği mesleği yapamaması çok kötü, mutlu olmadığım mesleği yapmak zorundayım çünkü para lazım. Bunun için de sabretmem lazım, pes etmemem lazım.
Pes etme sık dişini.
Hepimiz için önemli olan Büyük Taarruzun başladığı, Atatürk ve silah arkadaşlarının uzunca kaldığı Zafer Müzesi’nde restorasyon çalışmalarında, geçici süreliğine şantiye şefliğini yürütmekteydim.
Bu gördüğünüz yapı “Tam 8 Yıldır” halka kapalı. Birileri görülmesini istemedi, bahaneler üreterek..
Neyse konuya dönecek olursam 2 hafta önce (malum kişi) miting yapacak bahanesiyle bizlere talimat verildi;
-Restorasyon İhale Tablosu kesilecek.
- Zafer Müzesi cephesi kesinlikle görülmeyecek.
Hadi anladım her yıl yapılan mitingde, yapının cephesi kapatılıyor, ihale tablosunun ne gibi bir zararı olabilir?
Bu Atatürk düşmanlığı değil de nedir, sevginize de ihtiyacımız yok sevmeyin de zaten, pis çıkarlarınız sizin olsun..
Bu olaydan sonra ne bu zihniyete izin veren insanların arasında çalışmak istedim ne de kendimi yarandırmak amacıyla yalakalık yaptım.
Akp zihniyeti biter yerine daha güzel günler görürüz inşallah. (İçim içimi de yiyor, bu zihniyetin eline bırakıp sahip çıkamadım. Çünkü tek başıma buna gücüm yok..)