Sözün şiirlerinin mükemmelidir, Senden başkasını seven delidir, Yüzün çiçeklerinin en güzelidir, Gözlerin bilinmez bir diyar gibi..
Sabahattin Ali
'Kara'lamacalar
Hayat anlamlandıramıyorum bazen... Fizikte etki - tepki yasası diyorlar buna, hiçbir olay bir etki olmadan tepki de douğramazmış. Oysa benim içimde öylece duruyor bu his 'anlamsızlık'. Öyle karmaşık geliyor ki bazen hayat hem bir ipin üzerinde yürüyecek kadar zor hem de o ipin üzerinde yürümeyi en başından beri biliyormuş gibi kolay.
Bir rüya uğrunda ben diyâr diyâr,
Gölgemin peşinden yürür giderim..
| Necip Fazıl Kısakürek
Erdnîgari
Erdnîgariya me bi tevahî ji hev cuda ye, çîrokên evînê, hevgirtin, veqetandin, mînaka herî mezin a vê yekê Mem û Zîn e, tevî ku îro jî gelek kes hene ku van her du navan nizanin. Ez dizanim ku ew çîroka evînê ya herî mezin e ku li dora xwe derbas bûye û bûye pirtûk. Me çi digot, li erdnîgariya me evîn ne di bin kemberê de ye, lê awira spehî ya di navbera wan du mirovên ku gava çavên wan li hev dikevin şerm dikin. Dibe ku ew wî kesê ku jê hez dike dibîne, dema ku ew di wê taxê re derbas dibe piştî ku bi mehan hevûdu nebînin. Bê guman, ev hevdîtinên veşartî hene. Ger kesek vê yekê bibîne dê encam diyar bibe, jinên me yên ku di bin zextên wiha de mezin bûne hene. Niha hûn dikarin min rexne bikin, lê ji ber ku jinên me yên ku di bin zextê de ne, nikarin tiştekî ji malbatên xwe re bêjin, xeletiyên ku nikarin ji wan derkevin kirine. Û ji ber ku bi tena serê xwe nikarîbû vê yekê bi rê ve bibe, wî xwe kuşt. Belê, di civaka me de jin her tim li paş e. Ji ber vê yekê ev rastiyek e. Gava ji yekî ku bi rastî jî wî nas nake xebereke hezkirinê dibihîze, pê dikeve, pê bawer dibe û diêşe. Jineke birîndar berê xwe dide xwe. Ji ber ku mêrê ku jê hez dike ne di rewşekê de ye ku pê re bizewice, ew jiyanek ji xwe nefret dike di hembêza mêrekî ku qet jê hez nake, û ew çarenûsa xwe qebûl dike tenê ji ber ku neçar e, tenê ji bo ku malbata xwe bextewar bike û ne di bin zexta taxan de bin. Erdnîgarî qedera...
.
Erdal dersim
Şimdi şiir bence senin yüzündür
Şimdi benim tahtım senin dizindir
Sevgilim, saadet ikimizindir
Göklerden gelen bir yadigar gibi
Gözlerin bilinmez bir diyar gibi
“Sözün,şiirlerin mükemmelidir
Senden başkasını seven delidir
Yüzün çiçeklerin en güzelidir
Gözlerin bilinmez bir diyar gibi…”
Bendedir..
Ne azap, ne sitem bu yalnızlıktan,
Kime ne, aşılmaz duvar bendedir,
Süslenmiş gemiler geçse açıktan,
Sanırım gittiği diyar bendedir.
Yaram var, havanlar dövemez merhem;
Yüküm var, bulamaz pazarlar dirhem.
Ne çıkar, bir yola düşmemiş gölgem;
Yollar ki, Allah'a çıkar, bendedir.
Necip Fazıl Kısakürek
Gönül
Neydi bu içindeki susmak bilmeyen çocuğun adı? Sahi hiç mi susmazdı?Onu zorla susturmaya çalıştığı zamanlar oldu evet ama o bir müddet sonra, daha fazla çığlık atma derecesine gelene kadar devam ederdi haykırmaya. Beden onun ne istediğini gayet iyi biliyordu. Ama bunu ona anlatmaya çalışsa da başarılı olamıyordu bir türlü. Cahil körpenin bilmesi gereken bir şeyler daha vardı sanki.Beden ona çok güç sarf etmişti öğretmek için ama o kulak bile asmamıştı. Ona bunu sonunda biri öğretmiş ve yaşatmış olacak ki gün geçtikçe sesi çıkmaz olmuştu. Çocuk anlamış olmalıydı. Bağırmanın, haykırmanın bi çare getirmediğini.Bi ara terk-i diyar etmeyi düşündü bu bedenden. Ama bedeni orta yolu bulup onu yanında kalmasına ikna etmişti. Ona hayatı boyunca eşlik edeceğine dair söz vermişti.Menfaat uğruna yapılan bir çıkar ilişkisine dönmemişti bu söz.
Ne görsem, ötesinde hasret çektiğim diyar;
Kavuşmak nasıl olmaz, mademki ayrılık var?