Değer verdiğin insanlar değişebilir. Daha dün samimi olduğun kişi bu gün yokmuşsun gibi davranabilir. Dertleri ne ortak olmaya çalışırken seni elinin tersi ile itebilir.
Ama şunu çok iyi biliyorlar.
Bana her zaman ulaşabilirler.
Şunu söylüyorum hep kendime;
"Keşke değer verdiğimiz insanlar değişmese."
Bana bir şeyler yaz,
Bir mektup,bir şiir,bir cümle...
Biraz kurtar beni!
Biraz beklet,
Biraz ertele bu engel tanımayan nefretmi. Tükendiğim yerden, doğur beni...
Çok hastayım.
Ölebilirim genç yaşımda, En güzel şiirlerimi söylemeden
Şimdi kavakyelleri esiyorken
götürebilirim. başımda, düşündürebilirim.
Sevgilim,
Seni bir akşam üstü, düşünebilirim.
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden. İnanırdım saadetli yolculuklara. Adalar var zannederdim güneşli, maavi, dertsiz.
Bütün hızımla koşardım dalgalara. O zaman beni görseydiniz.
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir gece yarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri..