&Gurur duyuyordu çocuğuyla.Herkesin iyiliğinu isteyenve yaşamı acılarla dolu insanların mutluluğu için çalışmak isteyen oğluyla... &insanlar sürekli korkunun tutsağı olduklarından ve olacaklarından, bu böyle devam ettiği sürece, dere kıyısındaki söğüt ağaçları gibi çürüyüp yok olmaya mahkumdur. Biraz daha yürekli olmanın vakti geldi artık. &Ve işçilerin ne kadar büyük bir gücün sahibi olduklarını anladığımızda, insan öyle mutlu, öyle kıvançlı oluyor ki. &Biz yalnızca yaşamın gerçeklerini öğrenmek ve ona göre bir yaşam sürmek istemekteyiz. &Bugün, birinin beni küçük düşürmesine göz yumar, zarar vermediğini düşünüp geçerim belki. Ama yarın bende gücünü deneyen adam başkasının derisini yüzmeye kalkar. &İnsan kendi anasına ruhça da bir yakınlık duyarsa,yüreği titreyerek dinler bu sözleri, sonsuz mutluluk duyar bundan! &Öyle sevgiler var ki, insanın yaşamasına engel oluyor! & Bana köstek olan sevgiyi de, dostluğu da istemiyorum...&Yaşamın borcu ölmekle ödenir ancak. &Genç bir yürek gerçeklere her zaman yakındır.