Yusyuvarlak gözlerinin hayretle açıldığı böyle gecelerde, şakaklarına kurşun gibi ağır gelen karanlığı yüklenirdi. Etrafındaki her şey uyuyor olurdu. O ise büzüldüğü köşede uykusunu getirebilmek için çocukluk hatıralarını aklından geçirirdi.
Hayat seni istediği kadar ürkütsün, canını yaksın, en yakınların çirkin maskeler taksınlar… Hayat bu, de kendi kendine, ikinci kez çağrılmayacağın bir oyun.