Bir kukla: Dayanabilirim cansızlığına ve tellerine, yalnızca
bir görünüşten ibaret olmana. En azından varolandır.
Lambalar sönebilir; artık oyun bitti, diyenler olabilir bana,-
sahnede boşluktan, kurşuni bir esintiden başka hiçbir şey
kalmamış olabilir; belki yoktur artık yanımda, daha önce
yaşamışların hiçbiri, ne bir kadın, ne de o kahverengi,
şehla gözlü erkek çocuğu: Olsun. Yine de kalırım yerimde.
Hep izleyici olabilirim çünkü.