Leyla, Zalım Leyla!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir tek mektup aldım.
O belalı ve korkunç ilk mektubun, yani 4_1, ben mağlubum...
Ben, belki yazamazdım da, melankolim ve serseriliğim tutar da yazamaz, boş verdimse, sen yazacak, "bu oğlan, öldü mü kaldı mı?" Sen yazacaktın,
Değil mi ?
Bari bu suskunluğun sebebli ve hayırlı olsa ve bana bu kadar kahırdan sonra, parıltılı şiirler göndersen.
Öyle olacak elbette. Sen, osun çünkü. O şair, dost, en sevgili ve en kardeş...
Başka türlü olmaz....
Mektuplarımı almıyor musun yoksa?
Hep de taahhütlü gönderiyorum. Geçen gün coştum, annene bayram kartı ile hürmetlerimi gönderdim.
Ellerinden öptüm,
Söyledi mi?
"Bin yıl, bahar içre ömrünü sürsün,
Seni doğuran ana."
Sen, sen olarak yok olmak zorundasın, o zaman gerçek ortaya çıkar. Gerçeğin ne olduğuna dair hiçbir fikre sahip değilsin, rüyalarında bile. Sen gerçek dışısın ve gerçek dışılıkta yaşıyorsun. Rüyalarda yaşıyorsun, uykuya dalmış vaziyettesin. Uyanışın nasıl bir şey olacağını kavrayamazsın.
Yalnızca bir tek şey söylenebilir: Bildiğin hiçbir şeyi
“Leylâcık,
Bazıları öyledir, okumazlar, ciddî düşünemezler. Gene de aydın olmaktan vazgeçemezler. Hatta aydın kişi oldukları için kendilerinde mutlu bir baht, gizli de olsa, bir müstesnalık bulurlar. Bu, bir toplum derdidir. Ferdi bunlardan ötürü ayıplamak pek doğru ve yerinde olmaz. Bilirsin ki insan, muhitiyle doğru orantılı gelişir,
Leyla, zalim leyla
Bu, benimki dördüncü oysaki senden tek bir mektup aldım. O belalı ve korkunç ilk mektubun. Yani 4-1 ben mağlubum...Ben belki yazamazdım da, melankoliğim ve serseriliğim tutar da yazamaz, boşverdimse,Sen yazacak, "Bu oğlan, öldü mü kaldı mı? "Diye sen arayacaktın değil mi
Mektuplarımı almıyor musun yoksa hep de taahhütlü gönderiyorum geçen gün coştum annene bayram kartı ile hürmetlerimi gönderdim ellerinden öptüm söyledi mi?
"Bin yıl bahar içre ömrünü sürsün
Seni doğuran ana "
Sayfa 3 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
...Sünni Kürtlerin Osmanlı'dan yana olmaları, göbek bağlarını bir saymalarındandır, ama bu mektup, Kürtlerin birbirlerinden iyice kopmalarına sebep olmuştur. Çünkü, Sultan Selim Han bu mektubu fırsat bilerek, şikâyetçi Sünni Kürtleri, Şii ve Alevi
ateşinden korumak için, Doğu Anadolu topraklarında yaşayan Kızılbaş'ların üzerine yürümüş. Gözünün yaşına bakmadan kesmiş, doğramış hepsini. Şii mezhepli Acemlere de gözdağı vermiş böylece. Bu kıyımla büsbütün birbirine düşmüş mü Kürtler! Aynı soydan gelen insanlar birbirinin düşmanı olmuş mu! Ne diyelim, kendi düşen ağlamaz, kızım. Şunu iyi belle ki Zelha, insanların başına gelen belaların çoğu, din yüzündendir.
Yaşlandıkça daha çok düşünür oldum, din ve mezhep ayrılıkları olmasa, insanlar dalaşmadan, savaşmadan, dostça yaşarlar mıydı dünya yüzünde, diye. Kanaatim şu ki, yaşarlardı. Haa, bir şey daha söyleyeyim sana, unutmadan... mezhep ayrılığı yetmezmiş gibi, bir de sınırlarla bölünmesi vardır halkımızın. Dördüncü Murat
Han, Bağdat'ı alınca, Kasr-ı Şirin anlaşmasıyla Kürtlerin yaşadıkları topraklarının bir kısmı Osmanlı'da bir kısmı da Acemistan'da kalmak üzere, bölündü mü ikiye... Canım ciğerim Zelha, iste bu savaş bizim soydaşlarımızdan, bu sefer de resmi sınırlarla ayrılmamıza sebep olmuştur...
Sayfa 120 - Everest YayınlarıKitabı okudu
