Hayallerini, Özgürlüğünü, hayatının çizgisini kimsenin iki dudağı arasına bırakma. Kalp yanılırmış güvendiği kalbe, teslim edermiş kendini, özgürlüğünü. Akıl “dur!” dermiş zaman zaman ama neye yarar duygusallığı ön planda olan hassas kalpler hep kaybedermiş bu ikilemi..
Her fırsatta haklı haksız terbiye edilirmiş küstahça, hadsizce, saygısını yitirirmiş zamanla…
Özgürlük istediğimiz yerde istediğimiz insanla istediğimizi yapıyor olmaksa sadece büyük yanılgı..
Özgürlük düşüncelerin dilden dilediğince akıp gitmesi,
Özgürlük rutinlerin baltalanmadan akışında kalması,
Özgürlük sevgiyi, saygıyı yitirmemek ya da buna maruz kalmamak ve daha nicesi..
Özgürlük görmezden gelinmeden, küçümsenmeden dört duvar arasında kendini yiyip bitirmeden huzur içinde yaşamak ama
Anlayana..