Eğer tek öğretmen olarak o kalırsa, televizyon edilgenliğe iter, araştırmak, bilmek, merak etmek arzusunu söndürür. Merakın olmadığı yerde devreye can sıkıntısı girer. Böyle bir duygunun sarmaladığı yaşam nasıl bir yaşamdır? Kime böyle bir yaşam dileyebilirsiniz ki? Yeni kuşaklara mı?