Erkekler istedikleri vakit
evlenirler, isterlerse hiç evlenmezler, eğer fikirlerine uygun
bir kadına tesadüf etmezlerse tesadüf edinceye kadar yahut
hiç evlenmeyebilirler; yahut kırk hatta elli yaşına kadar
bekar duran erkekler vardır, halbuki biz zavallı kızlar ...
Yirmi, yirmi iki yaşına geldik de kocaya varmadık mı artık
çürümüş sayılırız. Hem sonra talep mutlak erkek tarafından olacak! Nasıl her şeyde ellerimizi bağlamışlar, nasıl
bizden her İsteğimizi çekip almışlar! Ben her özgürlüğü
feda etmeye hazırım, hatta sokağa çıkmak hakkımı bile
kolaylıkla feda ederim, yalnız evimde rahat ve mutlu bir
hayat sürmek mümkün olmalı ... Yani hiç olmazsa beraber
yaşayacağım adamı mümkün olduğu kadar tanımak ve
sevmek mümkün olmalı... Fakat mümkün değil, bu bile
mümkün değil!