Çıkar boynundan at o ipi çocuk, salincaklar mi yok sana...
kalk hadi o soguk betondan, yatacak baska yer mi yok sana...
annemi verdim, babami verdim, en sevdiklerimi ölüme de,
ben bu yasim da gitmenin böylesini görmedim.
Kırılan bir boyun gibi, orta yerinden kırıldığında ömrüm,görmedim ademoglunun, dalindan koparılır gibi koparıldığını…
ve böylelikle, umut etme kabiliyetimizi aldilar elimizden, ne diyeyim, dilerim ihtiyaci olan birine gidiyordur
bizden çaldikları "umut"
Dünya adaletsiz cocuk!
Dünya zorba..
elbet esitlenecez o gün kiyamda,
bu kekeme, toz ve duman sözlerimi.
iyi belle!
bahara kalmaz gelirim yanina...
Nazim Hikmet..