#okudumbitti #kitapyorumu
Herkese merhaba, bugün sizlere gündemimiz manşetlerinden düşmeyen, konulara ışık tutan bir kitap ile geldim. Haydi yoruma gelin.🤓.
.
"Dünyayı çocuklar yönetsin" dediler.
Çocuklara tecavüz ettiler.
"Kadınlar bir çiçektir" dediler.
Çiçeği kökünden çürüttüler.
"Hayvanlar en iyi dostlarımızdır" dediler.
Bir gün zehirleyip diğer gün öldürdüler.
BENCE ARTIK HİÇBİR ŞEY DEMESİNLER,
Çünkü onlar dedikçe bizim içimizdeki inancı yok ettiler.
.
Z Kuşağı ne istiyor?
📌Özgürlük
📌Eşitlik
📌Saygı görmek
📌İş imkanı
📌Kaygısız bir gelecek
📌Umut
📌Ekonomik özgürlük
📌Fırsat eşitliği
.
🤓Size bugün 63 sayfalık bir kitap ile geldim. Kısa olduğuna bakmayın, dopdolu bir kitap olduğunu söyleyebilirim. X kuşağında doğdum, Y kuşağında gençliğimi yaşadım ve Z kuşağında da iki çocuk yetiştiriyorum. Şimdiki zaman çocukları diyorum. Kitap broşür tarzında, başında da dediğim gündemimizin başında yer alan konulara değinen bir kitap. Herkese keyifli okumalar diliyorum.
Z KuşağıÖzgün Deniz Karaman · Ares Kitap · 202118 okunma
Bugün dört beş yaşların da bir çocuk bana "senin hayatın var mı ?" dedi. Bende hayatın derken ne demek istiyorsun tabi ki bir hayatım var dedim. Tekrar sordu "senin hayatın var mı?" dedi. Ben hayretler içerisinde çocuğu ne anlatmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum. Sonra anladım kı kocan var mı onu soruyor bana. Çocukların sorduğu sorular insanı hayrete düşürüyor. Dünyayı çocuklar yönetsin lütfen:)
Çok duydugum bir kitaptı. Herkes okurken ağlayacağımı söyledi. Kitabın son anına kadar ağlamadım ama son sayfada gözyaşlarımı tuttum. Gelelim kitabın konusuna 2. Dünya savasında babası Hitlerin kumandanı olan Bruno ve yahudilerin esir tutulduğu kampta kalan çizgi pijamalı Shumel’in arkadaşlığı anlatılmakta. İki güzel çocuk tel örgülerin sınır koymasına rağmen güzel bi arkadaşlık kuruyorlar. İki çocuğun hayatlarının farklılığı insanın içini acıtıyor.Doğdun yer aile geçekten kaderinmiş dedirtiyor bu kitap. Bu kitabı okuyunca dünyayı çocuklar yönetsin istiyor insan. Hiçbir savaşın mutluluk getirmediği gerçeği…
'' Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın. ''
Aslında nereden başlanır çok bilmiyorum. Hayata dair hep bir şeyler bildiğimizi sanıp durduk. Okumadan, görmeden, duymadan olan bitene sustuk. Bu kitap tüm duyguları hissettirdi, en çokta ağlattı. Koca bir vahşet içinde, çocukların bedenlerinin ne kadar naif kaldığını, Hasan'ın Emir'e koşulsuz şartsız bağlılığını, küçük bir kalbe dünyaların sığdığını gördük. Yeri geldi çok ağladım, gözlerimi kapatıp sadece düşündüm.
Kitap bittiğinde tek dileğim ' dünyayı çocuklar yönetsin' oldu. Kalplere dokunacak sıcak bir kitap, empati kurmak için de güzel bir fırsat...