Gelseydin,
Saadetli asrından gönderdiğin selâmını,
'Kardeşlerim' deyişini
Birbirimize nasıl anlattığımızı görürdün.
Asr-ı saadet gibi olmasa da,
Koklanmaya değer güllerimiz vardı;
Yine senin ikliminde yetişen.
Sen İsmail’den tevekkül, Abdullah’tan huydun,
Sen iki kurbanlık babanın oğluydun...
Gelseydin;
Gecenin zifiri karanlığında,
Uykunun en tatlı aralığında,
Rabiatül Adeviyye gibi;
Rabbi'yle başbaşa,
Gençler görecektin.
Güzellik ordusunun hakanı sen;
Gam rüzgârında gedâlar biz.
Âdem nuruna affedildi,
Arafat bu affa şâhitti.
Dursun Ali Erzincanlı ağabeyin şöyle bir cümlesini görmüştüm. Ne doğru ne güzel bir cümle:
"Sayımız kırk olunca Kabe'ye yürüyecek; sayımız üç yüz on üç olunca Bedir'de kıyam edeceğiz! Ama henüz bir buçuk milyarız..."
Sayfa 57
Miraç
Sultanım
Cennetler gösterilirken o gece
Ümmetini hayal ettin mi cennette?
Cehennemin alevleri selamlarken seni
Gözyaşlarını gördü mü Cebrail?
Ümmetim dedin mi?
Sen unutmazsın bizi bunda kuşku yok
Allah seni unutturmasın bize
Gelseydin!
Gözyaşı dökerken günahlarına,
Veysel Karani'den istediğin gibi,
İnsanlığa dua eden gençler görecektin.
Sevgili!
Ümmü Mektum gibi
Seni görmeden sana sesleniyoruz
Alıp verdiğin nefesi duyar gibi
Sanki açınca gözlerimizi
Seni görecekmişiz gibi
Sana sesleniyoruz.
Gelseydin,
Saadetli asrından gönderdiğin selâmını,
'Kardeşlerim' deyişini
Birbirimize nasıl anlattığımızı görürdün.
Sen yoktun
Nuh’un gemisindeydi Nurun...
Dalgalar yeryüzünü boğarken
Toprağın bağrındaki su
Gökyüzüyle buluşurken
Ve bu bir ilahi azap derken,
Allah nurunu taşıdı binbir sebeple
Tûfan, nurunu selamladı edeple...
Bedir
Ey Hamza!
Gördüğün hiçbir şeyden korkmazsın;
Bu doğru,
Ama heybetini gizli tut!
Yürüyüşün ölümü korkutuyor!
Bedir
Hem kendi zamanlarının
Hem tüm zamanların en cesur yiğitleridir onlar
Gökte yıldız; yerde arslandır onlar
Yüz yirmi beş bin beden
Ama bir tek ruh,
Muhammedî ruhtur onlar...
Abdullah bin Zeyd vefat haberini alınca şöyle dua etmişti: “Ya Rabbi artık benim gözlerimi âmâ kıl. Her şeyden çok sevdiğim peygamberimden sonra, dünyada bir şey görmek istemiyorum.”
Duası kabul olmuş, gözleri âmâ olmuştu,
Teselli etmek için gelenlere şöyle demişti:
"Ben o gözleri Rasulullah’a bakmak için istiyordum, O’nun vefatından sonra ceylanların gözlerine sahip olsam ne çıkar?”