Son Kuşlar, beş buçuk sene önce alınmış ve okunmak için bugünleri beklemiş bir kitaptır. Sait Faik'in bir kitabını ilk defa okuyorum ve bundan sonra diğer kitaplarına da şans vereceğimden eminim. İnsanlığın ve insan olmanın alıştığımız için göz ardı ettiğimiz karanlık yüzünü okudum kitap boyunca. Hayvanlara, doğaya ve birbirimize verdiğimiz zararın haddi hesabı yok. Yaptığımız birçok şeyde para hırsının hissesi çok. Üzücü olan kısım ise kitap yazılalı 68 sene olmasına rağmen halâ bu problemler sebebiyle can çekişiyor olmamız. Halâ hayvanlar öldürülüyor, halâ her bir köşede birilerinin hakkı yeniyor, halâ bir yerlerde cebi dolu olanın söz hakkı artıyor ve halâ bir yerlerde doğa katledilip binbir dümenle betondan bir dünya yapılıyor. Sait Faik nasıl da güzel özetlemiş yaptığı şeyi " Oturup dedikodular, olmamış şeyler, olup da kimsenin takmadığı hikâyeler, düzeltemeyeceğim işler, daha doğrusu, ne aynada, ne fotoğrafta kendi kendimi göremediğim halde, başkalarını değil anlamak, görüyormuşum gibi onlara dair sözler söylemek, içim çekmiyor bugün. "