Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
yağmur taneleri yüzüme vuruyor
bak tek başıma sokakta yürüyorum
insanlar bakıyor garipçesine
kulaklarımda aynı melodi yine
geceler üstüme düşman kesilir
bak yine bu şarkı seni bana getirir
yollar çok uzun gelmek istesem
serseri ruhumu kontrol edemem
BEKLE BENi
Bekle beni, döneceğim ben.
Çok çok, bıkmadan bekle!
Sarı yağmurların
Hüznü basınca,
Kar kasıp kavururken,
Kızgın sıcaklarda - bekle.
Uzak yerlerden mektuplar kesilince
Öyle Değil İşte KARDEŞ..! Düşman Kör Nişancıdır da Dost Bilir Nerden Vuracağını.
Bilemezsin Kim Dost, Kim Düşman.Bazen Tuttuğun Eldir Seni Arkandan Vuran....
Şehzade Mustafa (1515, Manisa - 6 Ekim 1553, Konya)
ŞEHZADE MUSTAFA MERSİYESİ
I.
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı Mustafâ Han’ı
İmdat! Eyvahlar olsun! Bu cihanın bir yanı yıkıldı;
İnsanlar aktı yanımdan bugün
Yanan, yakan, seven, belki de düşman kalpleriyle.
İnsanlar...
Hepsi birer muamma.
Hepsi tiz bir çığlık belki de sessizce
Hani olsa mümkün ruhları ayyuka kaçacak.
Dünya değil, hayır, hayır
İnsanoğlu seninle sorgum.
Biz bize ne yaptık?
Dünya, biz sana en çok neyi aşıladık?
Pencerem kirli, pencerem puslu, pencerem karanlık...
Gazi Mustafa Kemal Atatürk
7 Yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı.
8 Yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı.
10 Yaşında yüzü kanlar içinde ,yeni okulundaki hocasından dayak yedi.
17 Yaşında okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.
24 Yaşında tutuklandı, günlerce sorguya çekildi ve 2 ay tek başına bir hücre'de