Ama geceleri, saat dokuzdan sonra artık tren geçmezken bulvar o kadar sessizleşirdi ki oralarda sık sık esen meltemde, ara sıra pencerelerin önündeki çınarların hışırtısı duyulurdu. Temmuz sonunda, böyle bir gecede Gregor Keuschnig, birini öldürmüş olmasıyla başlayan uzun bir rüya gördü.
Bir anda eski Keuschnig olmaktan çıktı. İş arayan birinin "kendini değiştirmek" istemesi gibi o da kendini değiştirmeye çalıştı; ama bu değişiklik ortaya çıkmasın diye hayatını eskisi gibi sürdürmeliydi, öncelikle de eskiden nasılsa öyle kalmalıydı. Böyle yapınca, başkalarıyla her zamanki gibi yemeğe oturması başlıbaşına bir aldatmaca oluyordu; birdenbire çok fazla konuşmaya başlaması, kendinden, "eski hayatından" çokça söz etmesi de dikkati başka tarafa çevirmek içindi. Öldürdüğüm yaşlı kadın bir tahta sandığın içinde yarım yamalak gömüldü, bense ailem için nasıl da yüz karası olacağım, diye düşündü: Ailede bir katil! Ancak ona en çok sıkıntı veren, bir başkasına dönüşmüş olması ama yine de ailenin bir parçasıymış gibi davranmaya devam etmesinin gerekmesiydi. Rüyası, o arada evinin önüne konduğu anlaşılan tahta sandığı yoldan geçen birinin açmasıyla bitiyordu.
Sayfa 7 - 1. Basım: Ekim 2023 - Sia Kitap
DUYGULARIN HIŞIRTISI
Ömür rıhtımında yürümek hissi
Bir garip duygu içine itti beni
Yokuş aşağı yola düşmek arzusu
Yerleştirdi gönlüme seyahatin zevkini
Gökyüzünde yıldızların parıltısı belirince
Gönlüme bir ışık doğdu serince
Yokluyorum gönlümü derin derin
Anlıyorum gizemini sessiz sakin
Bir çocuğun gülümsemesinde gizli masumiyet
Ah nerde bizde o saf temiz ve masum zinet
Maskeli yüzü atmaktadır maharet
Asıl o zaman olur safiyet
Tefekkür ruhuma açılırken şimdi
Halet-i ruhiyem değişiyor yeni
Yepyeni bir aleme açıyorum gözlerimi
Kaplıyor ruhumu bambaşka nevruzi
Sayfa 23 - Uğur Tuna YayınlarıKitabı okudu
DUYGULARIN HIŞIRTISI
Ağaçlar sallanıyor rüzgârın dürtmesiyle
Haber veriyor yağmur geleceğini şimşeklerle
Karışık sesler koro halinde tabiatta
Musiki nağmeleriyle oluşturuyor orkestra
Erimedi dağların üzerindeki kar hala
Sönmedi sinemdeki ateş hiç ama hiç
Sema afakı ateşin heyecanıyla
Hitap ediyor gökgürültüsüyle
Uyku ile uyanık arasında bulunuyorum şu an
Hayalin en kuytu köşesine takılıyorum el'an
Şimdi hissediyorum kendimi kuş gibi hafif
Zira giriyorum ben özgürlük atmosferine
Zannetme ki dil konuşur sadece
Gönül sine kalp ruh nefs vicdan
Her biri konuşur özgün diliyle
Güya aşıkların atışması misali ederler hal-i beyan
Sayfa 22 - Uğur Tuna YayınlarıKitabı okudu
Yolculuk
I
O zamanlar gökyüzü biçilmiş buğday kokardı
Çiğnenmiş üzüm, mısır püskülü, bostan yaprağı
Toprak kokardı insan emeğiyle yoğrulmuş.
Rüzgâr serin sesli konuğuydu evlerin
Bulutlardan ağaçlardan saçlardan süzülen
Bir dirim duygusuyla doldururdu odaları
Yağmur ikinci adıydı akşamların
Günün yorgunluğu üzerine dökülen
Bir düş inceliğinde
Sayfa 115 - 1985/86Kitabı okudu
