Osman Gazi, Çobanoğlu Beyliği'nden koparak kendi bağımsızlığını ilan etti. Böylelikle, dünya tarihinin en büyük imparatorluklarından birisi olan Osmanlı Devleti ortaya çıkmış oldu.
Gıdasız kalan ruhlarımız bunaldı
Sikıntı ve stres, cedelleşme, bıkkınlık, gelecek kaygısı, yalnızlık korkusu, beğenmeme gibi dertlerle baş başa kaldık.
Farzların ihmaline yol açılmış oldu
Ezan sesi uyandıramaz oldu
Günahlara karşı cüret arttı
Bedenlerimiz uyuşup tembelleşti
Uyurgezerlik yayıldı
İlahî yardımı göremez olduk
Müslümanlıkla bağımız neredeyse günübirlik Müslümanlık düzeyine düştü.
Heybetimiz kayboldu.
Kendi gözümüzde de dışımızdakilerin gözünde de küçüldük.
Din ağır gelmeye başladı.
Bizden önceki nesillerin katlanabileceği şeyler buzim için katlanılmaz oldu.
Küçük bir baskı ve eziyet, ağlaşmalara neden oldu.
"Benim Rabb'im Allah'tır" diyen bir insana yaraşmayan eziklik kompleksinde neredeyse kaybolduk.
O an her şeyin koskoca bir yalandan ibaret olmasını öyle çok istedim ki.
Keşke öyle olsaydı.
Bazı şeyleri değiştirmek için yalnızca aklından geçirmek yetseydi.
Bu ihtimali düşündüm çünkü bu yükün altında kalabilirdim, bu yükün altında ezilebilirdim.
Ölme baba!
SABIR başımıza geleni Allah'ımızdan bilip bir imtihan olduğunu da kabul edip, bulunduğumuz o imtihan içinde isyan etmeden kurtulmak için Allah'ımıza sığındığımız bir limandır.
Bir başkasını derin aşkla sevmeyen, yoğun tutku hissetmeyen, zevkin doruklarına çıkmayan, bunları hiç tanımayan insan, kendini de bilemez çünkü kendi yansımasını görecek bir aynası olmamıştır hiç.