2.Dünya Savaşı'ndan sonra Almanya'da ABD tarafından açılan Amerikan kültür evleri için bazı klişeleri değiştirmek daha güçtü. Amerika-Hauser'de
konferans veren bir konuşmacı "Amerika'daki zencilerin bugün
kü konumu" ile ilgili görüş belirtmiş ve kendisine hemen "bazı
ları hiç de iyi niyetle sorulmamış" sorular yöneltilmişti. Konuş
macı "soru sahipleriyle çok etkili bir şekilde baş etmeyi becerdi,
bu insanlar komünist olabilirdi de olmayabilirdi de". Konuşma
dan sonra "zencilerden oluşan bir beşlinin şarkı söylemesi" de
düzenleyiciler açısından çok iyi oldu. "Resmi kapanış saatinden
çok sonralara kadar zenciler şarkı söylemeye devam ettiler ... öy
lesine sıcak ve samimi bir hava doğmuştu ki zenci topluluğunu
aynı konseri tekrarlamak üzere yeniden davet etme kararı alın
dı. "Amerika'daki ırk ilişkileri sorununu Sovyet propagandacı
ları çok sömürmüştü, bu yüzden pek çok Avrupalı Amerika'nın
şimdi dünyaya sunar göründüğü demokrasiyi kendisinin uygula
yabildiğinden çok kuşkuluydu. O yüzden Afrikalı-Amerikalılar
konser vermek üzere Avrupa'ya gönderilirse bu tür olumsuz ka
nıların dağılacağı sonucuna varıldı. Amerikan askeri yönetimine
ait Mart 194 7 tarihli bir raporda "üst düzey Amerikalı zenci şar
kıcıların Almanya'ya konser vermeye gönderilmesi" planından
söz ediliyordu. "Marian Anderson'ın ya da Dorothy Maynor'ın
Alman seyircisinin karşısına çıkması çok önemli"ydi. Amerika
lıların kültürel Soğuk Savaş'ında zenci sanatçılara destek veril
mesi en önemli öncelik haline gelecekti.
Kleptomani temelde çalma dürtülerine karșı koyamamanın yer aldığı az rastlanan bir bozukluktur. Bu bozukluğu olan kișiler genellikle önemsiz veya maddi değeri olmayan nesneleri çalmaya karșı zorlanmaktadırlar. Bu bozukluk genellikle ergenlik döneminde bașlar ve geç erișkinliğe kadar sürer, bazı olgularda ömür boyu sürebilir. Kleptomaniye genellikle bașka komorbid durumlar örneğin duygudurum bozuklukları gibi bozukluklar eșlik edebilmektedir. Bu bozukluğu olan hastalar çoğunlukla kleptoman için değil ama eșlik eden diğer komorbid durumları nedeni ile tedaviye yönlendirilirler. Diğer yandan kleptomani tedavisi konusunda yeterice çalıșma bulunmamaktadır. Geniș bir spektrumda tedavi stratejileri örneğin psikoanalitik yönelimli psikoterapiler, davranıșçı tedaviler ve farmakoterapiler gibi yaklașımlar önerilmiștir. Kleptomani hastalarının tedavisinde serotonin geri alım
inihibitörleri, duygudurum düzenleyiciler ve opioid antagonistleri gibi ilaçlar kullanılmaktadır. Kleptomanide bilișsel davranıșçı tedavi yaklașımlarının etkinliğinin gösterildiği bir çok çalıșma bulunmaktadır ve psikodinamik veya psikoanalitik yönelimli psikoterapilerden daha bașarılı olduğu gösterilmiștir. Ayrıca bilișsel davranıșçı yaklașımlar eğer ilaç tedavisi ile birlikte kullanılırlarsa sadece ilaç tedavisi yapılan olgulardan daha etkin olmaktadır.
