Huzurlu bir hafta diliyorum... Bugün sizlere; yazar 
Mavimihri yazmış olduğu, @martiyayinlari bünyesinde çıkan "Tehlikeli Görev" kitabının yorumu ile geldim...
Eylül ve arkadaşlarının yaşadığı akademi, onlar için cehennemden farksızdı... Annesiz - babasız geçen yetimhane odalarından sonra daha farklı ve güzel bir hayat geçeceğini
hiçbir şey zamanında bir ölümden daha değerli değildir.
(Hippolytus, 189) ve Homeros ise çok önceden söylemiştir: Non enim quidquam alicubi est calamitosius homine omnium, quotquot super terram spirant, [e] vb. Ayrıca Plinius da böyle söylemiştir: Nullum melius esse tempestiva morte. [f] Shakespeare bu sözleri yaşlı kral IV. Henry’ye söyletir: O, if this were seen –The happiest youth, –Would shut the book and sit him down and die. [g] Nihayet Byron: This something better not to be. [h]
[e] Şu dünyada soluk alan, yürüyen yaratıklar arasında insandan daha acınacak bir yaratık yok.
[f] ... hiçbir şey zamanında bir ölümden daha değerli değildir.
[g] Ah, bir görebilseydi, en mutlu genç bile... Kitabı kapatır ve oturup ölümü beklerdi.
[h] Daha iyisi var olmamaktır.
Notos Kitap, e-kitapKitabı okudu
Bahsedilen felsefe hâlâ geçerli gibi
Günümüzde okuma ve yazmayı aynı anda öğretiyoruz; ama erken modern dönemde çocuklar önce okuma öğreniyorlardı. Bunun nedeni kısmen maddiydi; çünkü okuma öğrenmek yazma öğrenmekten daha az araç-gereç gerektirmekteydi: Alfabeyi öğretmek için bir yazı tahtası veya boynuz kaplı levha şeklindeki alfabe (horn-book), sözcükleri ve cümleleri öğrenmek için birkaç mezmur veya azizlerin hayatı veya Kitab-ı Mukaddes'ten parçalar gerekirken, yazma öğrenmek için çok sayıda yazı tahtası, kâğıt, mürekkep ve kalem gerekiyordu. Bu aynı zamanda da felsefi bir konuydu; çünkü siyasi ve dini yetkililer eğitimin en önemli fonksiyo nunun çocukların kendi fikirlerini ifade etmeleri değil, başkaları nin fikirlerini öğrenmeleri olduğunu düşünüyorlardı.
Sayfa 182
