“insan, bir damla kan ve bin endişe.”
henüz kitabı 10 dakika önce bitirdim. şu “reading slump” dedikleri durumun içerisindeyken okuduğum bu kitap hakkında olsun ilk incelemem dedim. öncelikle en sevdiğim kitaplarda ilk 5’e oynayan “serenad” kitabının yazarı livaneli’ye pozitif bir önyargı besleyerek kitaba başladığımı belirtmek zorundayım. fakat bu nasıl bir kitap? ne desem az, cümleleri toparlamanın zor olduğu dakikalar. kitabın arkasındaki yazıyı görüp bir aşk öyküsü okuyacağını sanan dostlarım; keşke sadece aşk öyküsü olsaymış. kendini bulma yolculuğu, benlikle savaş, psikolojik travmalar, hastalıklar, cinayet ve çok daha fazlası. son 20 sayfayı kaç dakikada okudum bilmiyorum ama saniyeler gibi geldi. hareketli bir sahne izliyormuş gibi bir keyif, şaşkınlık içerisinde bitirdim. dostlarım sanırım kitaba 10 üzerinden 10 vererek ve livaneli’ye sonsuz saygımı sunarak bitireceğim yazımı. okuyun, okutturun. iyi geceler Büşra Ecem Alp Kardeşimin Hikayesi Zülfü Livaneli