İnsanları neyse o olmaya bırakmayı öğrenmek, her şeyden önce, aşkın/sevginin olabilirliğini öğrenmektir.
"Hepimiz birer hikâyeyiz"
Sevebilmeleri için, önce sevgiliyi (dünyayı, eşi) beklentilerine uygun olarak kurgulamaları gerekir. Son tahlilde, onların sevdikleri dünya ya da eş değil, fantezileridir, yani, bir hiçtir.
Gerçekten her kaçış Fiili olmayan sahte bir dünyaya kaçıştır; o dünya dünyanın hoşgörüsüzlüğünü hayali olarak telafi eder.
hayatın anlamını kendime sorarken duyduğum çığlık...
''Anlam arayışı, her zaman, acı içinde atılan bir çığlıktır.''
"Bilinçli olmak'' dediğimiz şey yok oluş emaresidir.
Kendine tahammül edene, evren de tahammül eder.
"Anlam arayışı, her zaman, acı içinde atılan bir çığlıktır.''
Yaptığını sev, sevdiğini yap...
Bulaşıkları yıkarken, ardından içeceğiniz çayı düşünebilir ve böylelikle mümkün olduğu kadar çabuk oturup çayınızı yudumlamak için bulaşıkları ortadan kaldırmaya çalışabilirsiniz. Ancak bu bulaşıkları yıkadığınız sırada yaşamaktan aciz olduğunuz anlamına gelir. Bulaşıkları yıkarken, bulaşıkları yıkamak hayatınızdaki en önemli şey olmalıdır. Nasıl çay içerken, çay içmek hayatınızın en önemli şeyi ise. Tuvaleti kullanırken, bırakın bu hayatınızın en önemli şeyi olsun. Ağaç budamak meditasyondur. Su taşımak da öyle.
''Bilinçli olmak'' dediğimiz şey yok oluş emaresidir.
Dünyada yaşamak kocaman bir kazığa oturtulmak gibidir.
Bırak, armağan sunan sevgin ve bilgin dünyanın anlamına hizmet etsin.
Siz kendiniz için inşa ettiğiniz hapishanelerde yaşıyorsunuz ve onlara "ev, büro, fabrika" adı veriyorsunuz.
''Anlam arayışı, her zaman, acı içinde atılan bir çığlıktır.''
Kendini özgür hissetmek dünyayı unutmaktır.
Sayfa 137Kitabı okudu