Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor "kansızlık" der, ben "sensizlik" derim.
''Edip Cansever''
Ve mutluluk bir kibrit çöpü. Artık ne kadar yanarsa...
Gülemiyorsun ya, gülmek
Bir halk gülüyorsa gülmektir
Ne kadar benziyoruz Türkiye'ye Ahmet Abi.
Mendilimde Kan SesleriKitabı okudu
BEN BU KADAR DEĞİLDİM
Ben bu kadar değildim
Kışlada ölü bir zaman
Bir güzel at durdukça gider
Gittikçe döner bir güzel at durdukça
Askerim, benim ağzım kuşlardan.
Güneşi sormuyorum lekelenmiş dallardan
Dalları sormuyorum dallardan daha iyi
Yüzümü istiyorum bir süvari alayından
Ne yapsam istiyorum, ama istiyorum
Bir kişi bile değilim yalnızlıktan.
Bir kişi bile değilim yalnızlıktan
Gözlerim ormanlara asılı
Ağaçlar, kırlar ve şehirler geçiyor kaputumdan
O kadar geçiyorlar ki, sadece duyuyorum
Bir an bir yerde ölümü tanımazlığımdan.
Ben bu kadar değilim
Kışlada ölü bir zaman.
Bir mendil niye kanar? Diş değil... tırnak değil... Bir mendil niye kanar? / Edip Cansever
"Tek ihtiyacım neydi biliyor musun. Bir papatya yaprağı daha."
"Öyle bir çık ki karşıma her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi hissedeyim seni."
Ne gelir elimizden insan olmaktan başka
Ne çıkar siz bizi anlamasanız da
Evet, siz bizi anlamasanız da ne çıkar
Eh, yani ne çıkar siz bizi anlamasanız da.
Hiçbir şey ! Kimse bir gün gözlerimi sevmeyecek korkuyorum.
Edip Cansever
"Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine. Ama hata bizde. Küçücük bir yürekle kocaman sevmek ne haddimize!"
"Bir mektup, bir telgraf alıntısı değil; unutulmuş bir sevdadır kapısını çalan."
"Sanki hiç bir şey uyaramaz içimdeki sessizliği, ne söz ne kelime, ne hiçbir şey."
Beni seninle sınayan Rabbime şükürler olsun
Böyle güzel imtihan görmedim ben..
Sayfa 230 - kişisel
Ve her gün kitaplar, dergiler alsanız. Postacı her gün mektup getirse
Sözgelimi bir resmi dairede
Fazlaca oyalansanız
Şöyle bir iki otobüs kaçırsanız bile
Tuhaftır
Sanki herkes kuşkuyla bakacaktır yüzünüze.
Sayfa 36Kitabı okudu
