İkinci Yeni’nin, Edip Cansever ve Cemal Süreya ile birlikte öncü şairlerinden olan Ahmet Turgut Uyar ( 1927-1985 ) bireyin çelişkilerini, uyumsuzluğunu ve yalnızlığını satırlarında görmek mümkün.
İkinci Yeni'lere baktığımızda, 1954 yıllarında Edip Cansever, Turgut Uyar, Ece Ayhan, İlhan Berk, Cemal Süreya, Sezai Karakoç dönemlerinden şiir anlayışlarından farklı şiirler yazmışlardır birbirlerinden habersiz. Bu bakımdan “Garip” gibi bir bildirisi mevcut değildir, bir dostluk söz konusu değildir.
Turgut Uyar, ilk şiirlerinde Halk edebiyatını ve Divan edebiyatını ( Ömer Hayyam, Nefi, Nedim) baz alır. Ayrıca yine ilk şiirlerinde Tevfik Fikret’in, Yahya Kemal’in, Abdülhak Hamit’in ve Ahmet Haşim’in tesirlerini görürüz. Daha sonra modern şehir hayatının bunalımlarını ve karamsarlığını işlemeye başlayarak kendi şiir dünyasını oluşturdu.
Geleneksel dil kullanımına karşı çıktı ama yine de anlaşılır şiirler yazdı. II. Yeni akımının en anlaşılır şiirleri ona aittir.
II. Yeni akımı kapsamında bilinçaltı, karamsarlık, anlamsızlık, birbirinden kopuk imgeler ve dilde bozulmaları onun şiirlerinin tabanını oluşturdu.