Gerçekte hiçbir şeyden kaçamayacak olan insan,
Neden yerini ve kendisini terkeder ki?
Neticede her kaçış kendini yakalamaz mı?
Her yol kendine çıkmaz mı?
Her türden fanatik.
Birini ötekileştirmeden mevcudiyetini anlamlandıramaz.
Benim, her gün suladığım bir çiçeğim var. Ayrıca, her hafta temizlediğim üç volkanım. Sönmüş volkanı da temizliyorum çünkü. Ne olur ne olmaz. Bu yaptıklarım volkanların işine yarıyor, çiçeğimin de. Ama sen yıldızların işine yaramıyorsun...
Sayfa 49
Okur Takip Önerileri
Hayal kurmuş, gerçeklikten kopmuştum. Acı çekmiş, gerçekliğe dönmüştüm.
Sayfa 23
Ne tuhaftır yazmak, gerçekten yaşadığımı ancak yazarken hissedebiliyorum; yazmanın hazla ve elemle atan ritmini içimde duyamazsam her şey boş...
Sayfa 40
Etten kemikten yapılma suratları unutup, nefesten müteşekkil kelimeleri hatırlamak ne garip.
Sayfa 12
"Sevdiğiniz çiçek milyonlarca yıldızdan yalnız birinde bile bulunsa yıldızlara bakmak mutluluğunuz için yeterlidir."
Sayfa 33
Zaten beni çingenelerden almışlar, hep öyle diyor annem. Babam da, annen doğru söylüyor, diyor. Ben çingenelerden nefret ediyorum, onlara çok kızıyorum. Beni verdikleri için çok kızıyorum onlara...
Çok az sayıda yasaları var, çünkü öyle iyi kurumsallaşmışlar ki, bu az sayıdaki yasa onlara yetiyor da artıyor. Bu yüzden, cilt cilt hukuk kitabına ve bu kitaplar üzerine yazılmış sayısız yoruma sahip oldukları halde, bunların hala kendilerine yetmediğini söyleyen öteki halkları çok ayıplıyorlar. Çünkü, baştan sona okunmayacak kadar çok, herhangi birinin anlayamayacağı kadar da karmaşık olan bu yasalara insanlardan uymalarını beklemenin tam bir adaletsizlik örneği olduğunu düşünüyorlar.
Sayfa 148
'' Hikayeyi biliyorsun Nina. Işığın olduğu yerde, karanlık da vardır.''
Sadece bir patron vardır; o da müşteridir.
Ve o, sadece parasını başka bir şeye harcayarak, şirketteki herkesi kovabilir.
İlgileniyor; demek ki ilgi bekliyor. Hiç olmazsa ilgilendiğinin fark edilmesini bekliyor. Annem öyle değildir. Kendini karıştırmadan benimle birlikte olmasını bilir. Hem de kitaplarda okumadan, bir yerden duymadan: İçinden öyle geliyor. Bütün anneler böyle değildir. Gidip yatmasını söylüyorum: İtiraz etmeden gidiyor. Karşımda oturduğu zaman düşüncelerimi hafifletiyor. İşim bitince gönderiyorum. Biraz iyileştiğimi görünce, bana yaptığı iyiliğin karşılığı olarak onunla ilgilenmemi bekleyebilir, değil mi? Hayır. Seviniyor sadece.
Gerçek keşif, yeni topraklar bulmakla değil, yeni gözlerle bakmakla ilgilidir.
Ama kendini beğenmiş adam onu duymamıştı bile. Kendini beğenmiş kişiler övgüden başka bir şeye kulak vermezler.
Sayfa 43
TESPİT.
Gece, kirli vantuzlarıyla lağım sisteminin demir kapaklarını öperken şehrin nüfus memuruyum. İki milyon beş yüz seksen iki bin kafa ve iki milyon beş yüz seksen iki bin bir göbek sayıyorum.