“Uzun zamandan beridir gerçek hayatın başlamak üzere olduğu izlenimine kapılmıştım. Fakat her zaman yolumun üzerinde bir engel, öncelikle erişilmesi gereken birşey, bitmemiş bir iş, hizmet edilecek zaman, ödenecek bir borç oldu. Sonra hayat başlayacaktı. Sonunda anladım ki bu engeller benim hayatımdı.” — Alfred D. Souza
“Saçlarımda aklar tek tük düştüğünde
Vay be yaşlanıyorum dedim kendime..
Sonra hayatımda
Değişmeye başladı kendi kendine..
Mesela ,
Fazlalıkları atmaya alıştı elim
Eşyalara çula çaputa gençliğimdeki gibi kalmadı hevesim..
Hızlı müzikler yerini slova bıraktı ..
Sağlığım yerinde olsunlar sardı dilimi…
Camım çerçevem pis olsun
Eller ne derse desin
Kitap birçok okuyucu tarafından linç yemiş, bu kadar ağır eleştiri yapanlara katılmıyorum.
Kitabı baştan sona ince ince tüm detayları ile inceledim. Okudum, postitler yapıştırıp İşaretledim. Tekrardan okumak için bir başucu kitabı oldu.