Okuduğum vasat kitaplardan sonra iyi bir sey okuyup kendime gelmek istiyorum. Bunu da Livaneli çok iyi başarıyor.⠀
⠀
Bir anı kitabı gibi olduğu için başlarda konuya adapte olamadım biraz sıkıldım diyebilirim, ama ilerledikçe yine içine aldı kitap beni, yine heyecanla kapattım kapağını.⠀
Livaneli kitaplarını çok kısa zamanda bitirebiliyorum, dili ve seçtiği konu karakterleri bana çok benziyor, bundan belki de ona sığınıyorum.⠀
Kitap Elia kazan ile olan dostluğunu, bu dostluğun başlaması, beraber yaptıkları iç Anadolu yolculuğu, Elia'nın doğduğu yerleri görme isteği ile devam ediyor. Yer yer verdikleri çizimler kitapla çok uyumlu olmuş. Ve Livaneli kendi hapis yıllarına da deginmiş, bir çok romanında yaptığı tasvirlerin (özellikle işkence ve sürgün kısımları) buradan geldiği çok açık bir şekilde şekillenmiş oldu kafamda.⠀
Her Livaneli kitabında araştıracagım diye not tutmaya başladığım bir defter edindim. Bu kitapta da 1988 yılı Türk-Yunan dostluğu adına verilen konser dikkatimi çekenlerden bir tanesi.⠀
Her şeyi bilmemiz elbette mümkün degil, ama keşke bilebilsek.⠀
⠀
