Develer, eşekler, dilenciler, çarşılar, türbeler, keşmekeş dolu gündelik hayat…Başka bir coğrafyanın, kendine has ritmiyle devinen kadim Marakeş'ini anlamaya çalışan, Batılı deneyimlerle mukayese eden, sözlü bir kültürün derinliklerini kavrama çabasındaki meraklı, eleştirel bir zihin. Elias Canetti, Müslüman Arap bir şehirde yaşadıklarını edebi ustalığının hakkını veren bir renklilikle ve canlılıkla aktarırken okuru da sokak sokak, meydan meydan peşinden sürüklüyor. Yadırgama ile kozmopolitliğin kabullenici tavrının iç içe geçtiği bu anlatıda, modern insanın kadim değişmezlik karşısındaki çelişkilerinin ve hayretle karışık hayranlığının izini sürmek mümkün. (Tanıtım Bülteninden)
Bence tam bir gözlem romanı. Okurken Fas’ta hissettim kendimi.. Bütün anlatılanları sanki gözlerimle gördüm ve anbean şahit oldum..
Canetti'nin yapmış olduğu Fas gezisindeki gözlemlerini harika bir üslup ile anlatışına tanık oluyoruz.. İnsanın içinde Fas'a gitme isteği uyandırıyor..
Kitap kısa hikayelerden oluşuyor ve son kısmında yazarın kendine ait özdeyişler ve notları ile kitap son buluyor..
Alıntılar;
“Yalnızca kör olanlar, köpeklerin yol göstermesini tercih ederler.”
"Sanırım dilencileri ayakta tutan, dinlendikleri sadakalardan çok, dilenirken söyledikleri sözlerdir.”
“Kendileri pek yoktu ortada, önemli olan kağittı: Kağıdın suskun ağırbaşlılığı..”
Herkese keyifli okumalar kitap sever güzel insanlar.
