“Elini tuttum, çevirdim, avucunun içindeki zarif çizgilere baktım. Umarım, diye düşündüm, uzun ve sağlıklı bir ömrü olur ve bunu benimle paylaşır.”
“Tarih bize, insanın özünün kötü olduğunu öğretiyor. İyi, mükemmel değildir, ama kötülük mükemmeldir.”
“Kısaca, onunla ilgili en büyük sorun, sen olmaması.”
“Buraya bir dizi soru işaretinin peşine düşerek, bir tarihçi mantığıyla Drakula’yı aramaya geldim; romantik dönemin Kont Drakula’sını değil, Gerçek Drakula’yı, Osmanlıları kendi topraklarına mümkün olduğu kadar sokmamaya kararlı, on beşinci yüzyılda Transilvanya ve Eflak’ta yaşamış III. Vlad adlı bir tiranı.”
“Bir yerlerde, tek bir gözyaşının olmadığını, bunun şiirsel bir aldatma olduğunu okumuştum. Kim bilir belki de doğruydu bu, belki de onun gözündeki yaş, benim gözyaşımın eşlikçisiydi.”
Zaman zaman, hiçbir önemi olmayan bir yere yeniden gideriz...
İnsanoğlunun yapmış olduğu büyük kötülükler kuşaklar, yüzyıllar, hatta bin yıllar boyunca yaşar.
“Aslında, evimizin birinci katında geniş ve güzel bir oda olan babamın kütüphanesinde tek başıma çok mutluydum.”
Bütün gün kitaplarla iç içe yaşayınca her yeni kitap bir dost gibi gelir ve seni baştan çıkarır.
“Hepimiz, kruvasanın nasıl ortaya çıktığını biliriz kuşkusuz. Parisli bir aşçı, Viyanalıların Osmanlılara karşı kazandıkları zaferin şerefine yapmıştır bu çöreği. Kruvasan, Osmanlı bayrağındaki hilalin simgesidir. Batılılar, bu simgeyi her gün kahveleriyle birlikte afiyetle midelerine indiriler.”
Bütün gün kitaplarla iç içe yaşayınca her yeni kitap bir dost gibi gelir ve seni baştan çıkarır.