Nigar
@elizadeNigar
DEDKRX
SDU(2013-2017)
Bakı
Azərbaycan, 8 Kasım 1994
138 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan yolunu kaybettiğinde hızlanırmış.Hatırla,bir adresi ararken kaybolduğunda yaptığın ilk şey hızlanmaktır.Daha hızlı yürürsün, çünki kaybolma hissi,insana çok ağır gelir..
Sayfa 7Kitabı okudu
Watzlawick ve arkadaşları, umursamamanin ilişki içerisinde en sağlıksız psikolojik durumu yarattığını öne sürerler."Bir insana dünyanın en dayanılmaz işkencesi yapmak isterseniz,onu "umursamayın"
Bir ülkedeki trafik düzenine bakarak, insanların birbirlerine nasıl bir tavır içinde olduklarını gözleme olanağı vardır ..
Sayfa 15Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Uşaqlar bizim yolumuzla getməlidir;necə de olsa biz daha yaşlıyiq,dünyanı da tanıyırıq..
Hətta təhsil almaqda çətinlik çəkdiyimiz elm sahəsi ilə əlaqəli bir iş görməsək belə , universitet diplomumuz olmalıdı...
İstifadə eləməyə qətiyyən ehtiyac duymadığımız, amma kiminsə mütləq bilməli olduğumuzu iddia elədiyi Cəbr, triqonometriya ,hammurapi qanunları kimi şeyləri öyrənməliyik..
Dəbin boynumuza qoyduğu kimi geyinməliyik,sevsək de sevməsək də sevişməliyik, ölkəmizin, sərhədlərimizin toxunulmazlığı naminə öldürməliyik, təqaüdün tez gəlməsi üçün vaxtın tez keçməsini arzulamaliyiq, siyasətçiləri seçməli həyatın nə qədər bahalı olduğundan şikayət eləməli ,saç formamızı dəyişdirməli,bizə oxşamayan hamını tənqid etməli ,dini əqidəmizlə əlaqədar olaraq bazar , cümə ertesi,ya da cümə günləri dini vezifələrimizi yerine yetirməli; orda günahlarımızın bağışlanmasından ötrü yalvarmali, həqiqəti bildiyimizə görə qürur duya - duya özümüzü göyə qaldırıb saxta allahlara ibadet eliyən qəbiləni ələ salmalıyiq..
Savaş,birbiriyle mücadele etmek için elle tutulur bir sebebi olmayan ve aralarında gerçek bir ideolojik fark bulunmayan,birbirini yok etme olasılığı söz konusu olmayan bu ülkeler arasında sınırlı hedefler için gerçekleştirilen bir harp halidir.
Sayfa 247
Babacığım, sevgili babacığım... Ben güçlü müyüm? Birine bağlı olmamaya, sevmediğin insanın denetimi ve gözetimi altında yaşamamaya, bağımsız olmaya çalışmak, ben olmak istemek güçlülük mü? Babacığım, sen hep bizi korumak istedin, güçsüz olduğumuzu beynimizin içine kakmak istedin, sen hep itaat bekledin... İyi ki beni ezdin, köşeye kıstırdın, şefkat göstermedin, kurallar koydun, itaat bekledin babacığım... Yoksa ben nasıl öğrenirdim güçlü olmayı, nasıl öğrenirdim savaşmayı?)
Anneciğim, sen gittin gideli ne kadar yalnızım bir bilebilsen. Sen gittin gideli, kimselere derdimi anlatamıyorum, ne yapacağımı şaşırdım. Başımı birinin omuzuna koyup, ağlamak istiyorum, hiçbir omuz yok. Anneciğim çok yalnızım, tek başınayım, acılar içindeyim, kimse anlamıyor, kimse sormuyor... Her gece, yatağımda ağlıyorum, kimse fark etmiyor bile... Bana bir omuz ver...
Sensizliğin, sensiz kalmanın salt yalnızlık olduğunu, sen gidince mi anlayacaktım ben? Sana ne çok anlatacak şeyim varmış, sana ne çok ağlayacak şeyim varmış. Keşke yarısını anlatsaydım, keşke yarısını ağlasaydım... Ne bilirdim, nasıl bilebilirdim, bu kadar erken, bu kadar çabuk bize küsüp gideceğini... Küsmedin değil mi, balıkları pişirirken suratımı astığımda, seni evde yapayalnız bırakıp gittiğimde, her gece sana gelemediğimde, küsmedin değil mi? Onun için gitmedin değil mi?
Küsmedin... Çünkü her gece geliyorsun, bir rüzgâr gibi elini saçlarımın üzerinden geçirip yüzümü okşuyorsun... Hiç kıpırdamadan bekliyorum seni, sen gelmeden uyuyamıyorum... Ağladığım geceler hep geliyorsun, saçımı yüzümü yavaşça okşayıp ben uyuduktan sonra gidiyorsun...
Bir şeyi daha öğrendim bu yaşımda, 18’ini çoktan bitirmiş koca bir kız olarak, bir şeyi daha öğrendim: birisini zorlarsan, en doğal isteklerine, karşı çıkarsan, “Hayır” dersen, o iş o birisi için çok büyük önem kazanıyor. Yapacağım diye sonuna kadar gidiyor.