"Her şey olma duygusu ve hiçbir şey olmamanın gerçekliği."
Emil Michel Cioran
Hayat sayıklama içinde yaratılır ve sıkıntı içinde dağılır.
...her yol hayatın dışına götürür. Can sıkıntısı bu güzergahın başlangıcıdır sadece...
Yanılmak, kandırılmış olarak yaşamak ve ölmek; insanların yaptığı budur.
Aşırı hassas yalnızlıklarımız, ötekiler için ne cehennemdir! Ama hep onlar için, bazen de kendimiz için icat ederiz görünümlerimizi....
İnsanın seyri — ne mide bulandırıcı şey !
Her insanın içinde bir peygamber uyuklar ve o uyandığında, dünyadaki kötülükler daha artar...
Yeryüzünün emdiği bir damla gözyaşı gösterin bana? Yok! Bilmediğimiz yollardan gökyüzüne gitmişlerdir hep. Acı, gözyaşından önce gelir.
"İnsan yeryüzünün kanseridir."
Mücadelem dünyayla değil, çok daha büyük bir kuvvetle, üzerimdeki dünya yorgunluğuyla mücadele ediyorum.
Sayfa 97 - Metis
Düşmanımızın gözü üstümüzdedir, kendimizi koyvermemize izin vermez. En küçük zaafımızı yakalayıp yüzümüze vurarak bizi en kısa yoldan selamete eriştirir. Hakkımızda edindiği fikre layık olabilelim diye her şeyi seferber eder. Dolayısıyla ona gönül borcumuz sınırsız olmalı.
Sayfa 79
Umut etme iptilası tedavi edilmediği sürece insan köledir ve köle olarak kalır.
Sayfa 94 - Metis
- Sabahtan akşama kadar ne yapıyorsunuz?
- Kendime katlanıyorum.
Başarı, arttıkça tüm ilginçliğini, tüm çekiciliğini yitirdiği halde; başarısızlık, yinelense bile her zaman yeni gibi görünür.
Sayfa 79