...orada uzun uzun konuşan ama gözleriyle değil ağızlarıyla konuşan adamlarla karşılaştım. Ama dinlemezler insanı. Seni dinlemezler mesela. Çizdiğin satırları çizmezler. Senin baktığın gibi bakmazlar bana...
Sayfa 11Kitabı okudu
Aslında insanların çocukluğuna dönüp durduğu yaşlara henüz ermemiştik. O ermişti belki, bilmiyorum. Yağmurlar bazı ağaçları diğerlerinden çok ıslatır.
Sayfa 14Kitabı okudu
Bu hatayı neresinden tutup anlamaya çalışırsak, ona başka yerlerinden bir doğruluk atfetmiş olacağız. Susalım.
Sayfa 40Kitabı okudu
Belki sana koşmak, sana konuşmaktan daha kolaydı. Belki hayata dair bütün arzularını kaybetmiş bir adamın takatsiz parmaklarıyla vehim pencerelerinin buğusuna yazılar yazmak en berbat seçenekti. Belki göz kamaştırıcı her ışık gibi sen de daima dipsiz bir uçuruma açılıyordun. Penceresiz sözler bulmak daha iyiydi, içine hiçbir sitemin, hiçbir kırgınlığın, hiçbir suçlamanın sızmadığı kör odalar, karanlık mahzenler inşa etmek... Bilemiyorum.
Sayfa 52Kitabı okudu
Sahi nereye gider bu deliler? Öylece giderler. Onları ekseri giderken görürüz, nereye gittiklerini merak ederiz de takılıp peşlerine gitmeyiz. Neden gitmeyiz? Bir deliyi izlemek akıllı adam işi değildir de ondan. Hâlbuki insandır giden. Belki insandan evlâdır giden.
Sayfa 69Kitabı okudu
"Herkes kendi sesiyle yaşayıp ölecek."
Sayfa 7Kitabı okudu
"En kanlı savaşları bizim adımıza bizden habersiz başlattılar, bunun utancı içindeyiz."
Sayfa 9Kitabı okudu
"Keşke benden önce anlamamış olsaydın, dünyanın bu kadar büyük bir yetimhane olduğunu."
Sayfa 9 - HeceKitabı okudu
"Ah bu babasız çocuklar. Ellerinde süpürge dünyayı acılardan temizlemeye çalışırlar."
"Bizi inşa eden şeyler neden bizi esir alıyor?"
Sayfa 28Kitabı okudu
"Kadın dediğin bir uydurmadır. Kadınları siz erkekler uydurursunuz. Sen de bir kadının uydurulmuş onlarca tekrarından birine tutunup geldin dünyaya oğlum."