Sözcükler her seferinde anlamların daha uzağına düşer.
Ne yani, kuru bir tesadüfün, kısa bir hasbihalin üzerine saray mı kuracaklardı? Herkesi ayrı biçen zaman hızarı buna mı izin verecekti?
Sayfa 106
Kararlılığımız gönyesini yitiriyor.
Sayfa 128
"...seninle konuşmak ya da sana konuşmak,baş döndürücü bir ırmaktan karşıya geçmeye benziyor."
En acı gerçek, gidenlerin nereye gittiğini bilmiyor oluşumuz.
Sayfa 122 - Hece Yayınları, 4.Baskı, Şubat 2021Kitabı okudu
Durup göğe baktım. Derin bir nefes alıp yürütmeye devam ettim...
Bir kaç asır da her şeyi yeni baştan kurmaya, hayatı sevmeye, kirazın tadını hatırlamaya yeterdi...
Çünkü insan asla bir insan değildi...
İnsan nadasa bırakılmış intikamlardan, ertelenmiş hesaplardan, dile getirilemeyecek kadar ince kirginliklardan örülmüştür...
Çocuk, oğlum kelimesinden payına düşeni ilk düşmeden ibaret olduğunu anlardı. Sonraki bütün düşmelerin ise yaramayacağını...