Sabitlenmiş gönderi
İnsan yaşamının ikinci yarısının, tümüyle ilk yarıda biriktirilen alışkanlıklardan ibaret olduğu demek doğruymuş.
Her şey bitmemişti, korkunun yerini öfke aldığı sürece hiçbir zaman her şey bitmeyecekti.
Bir insanın, bir çift atı olsa, bu atları toprağı sürmek, ekmek ve biçmek için kullanır; iş olmadığı zaman atları aç bırakıp öldürmez.
Onlar at, biz insanız.
Okur Takip Önerileri
Gözlerinde ne hırs, ne umut, ne de özlem vardı; sadece, böyle şeylerin dünyada var oluşuna şaşıyorlardı.
Ama nasıl başlarsın?.. Yalnız bir çocuk başlayabilir. Sana bana gelince, biz geçmişte kaldık. Bir öfke, binlerce düş; bütün bunlar biziz...
480 syf.
8/10 puan verdi
·
13 günde okudu
Zaman elini sizden daha çabuk tuttu, sizinse artık her şeye yeniden başlama hakkınız yok.
Sayfa 146Kitabı okudu
Bunun nedeni Filimore'un bugüne değin çok uzun süre beklemiş olması ve belli bir yaştan sonra umutlanmanın aşırı derecede çaba gerektirmesi yani insanın yirmi yaşında sahip olduğu inanca asla tekrar kavuşamamasıydı.
Sayfa 113Kitabı okudu
Evet, şimdi umut vaktiydi ve kendi kendine belki asla gerçekleşmeyecek olan ama insana yaşama cesareti veren askeri kahramanlık olaylarını tekrarlıyordu.
Sayfa 86Kitabı okudu
... yani mantıksızca umut ettiler ve acı çektiler.
“Haklısınız, ona kavuşmanız gerek. Yoksa elinizde ne kalır?”
Aylarca nereye varacağı belirsiz bir inatla, tutsaklık ve sürgüne karşın, sebatla beklemişler, korku ve umutsuzluğun yıkamadığını ilk umut yerle bir etmeye yetmişti.
